Het weekend van de familie Ettepet

En toen bedacht ik vrijdagnacht ineens dat het over 3 weken solden -oftewel uitverkoop- zijn. En als echte Hollander vond ik het ineens zonde om nu al te gaan kopen kopen kopen want over een kleine maand heb ik alles voor de helft van de prijs. En dus werd er niet gesjopt. Dammit. Had er zo’n zin in. Maar ik moet het nog maar een paar weekjes uitzingen met knoop-open-en-elastiek-erdoor.

Wel heb ik van Sinterklaas (oftewel moeders) allerlei leuke baby- en mamastuff gekregen: Jip & Janneke rompertjes (maatje 50! Zooo schattig!), übercute sokjes (gewone witte sokjes hoor, maar alles wordt zóveel leuker als het zo klein is), een badcapeje, borstencrème en een buikcrèmetje. Vrijdagavond hebben we Sinterklaas gevierd bij mijn zus. Mijn neefjes van 2 en 4 werden he-le-maal wild toen er, nadat we Sinterklaasliedjes hadden gezongen, op de deur werd gebonkt, pepernoten naar binnen werden gegooid en er hocuspocus ineens 2 grote zakken cadeautjes op de deurmat stonden. Ik moest ze vasthouden anders hadden ze zo de deur opengerukt en Husby Sinterklaas zien staan voordat hij langs de achterdeur weer weg kon vluchten. Waar is de schrik gebleven die wij altijd hadden als mijn vader Sinterklaas op de deur bonsde? No way dat ik die deur wou opentrekken! Ik kroop liefst zo ver mogelijk weg achter mijn moeder. Maar gelukkig hadden ze –net als wij 100 jaar geleden toen mijn vader inééns weer binnenkwam nadat de Goede Sint geweest was- niks door toen Husby terugkwam en de over elkaar heenrollende bende op zoek naar pepernoten, zag en zei “oh is Sinterklaas nu net geweest? En ik heb alles gemist?!”. Het was een superleuke avond met veel cadeautjes, hilarische rijmpjes en veel teveel snoep en taart.

Zaterdag dus geen shopdag. Maar eigenlijk was dat niet erg. Het regende pijpenstelen en we hadden zin om lekker binnen te blijven. De kids hingen heel de dag in hun flanellen, van de Sint gekregen, pyama’s rond en vroegen -zoals elke week- 23x of we al wisten “wat het ging worden”. Een broertje of een zusje dus. Ze zijn net zo enthousiast als wij over onze zwangerschap. Heerlijk! En ze studeerden. Want deze week hebben ze examens. En verder werd er niet veel meer gedaan dan Playstation en spelletjes spelen op de pc waar ik nog nooit van had gehoord. Ik dacht zaterdag even de kerstkaartjes te 'doen'. Nou moet u weten dat ik nooit kerstkaartjes verstuur. Niet omdat ik niet wil, maar het is altijd minstens 24 december wanneer ik eraan denk. “Oh ja, kerstkaartjes…Nou ja, volgend jaar dan maar.” Of ik stuur snel nog een e-card rond. Zo gaat het elk jaar. Ben beetje onattent op kaartjesgebied. Maar dit jaar lijkt alles anders. Ik heb de behoefte om ons huisje gezellig te maken en leuk feestig aan te kleden. Ik wil meer thuis zijn. Ik wil kerstkaartjes sturen en denk er zelfs aan om op tijd te beginnen. Dus heb ik 45 kaartjes geschreven zaterdag. Als je het doet, moet je het ook meteen goed doen niewaar?

Mijn moesje belde ook nog. Of we hout wilden komen zagen voor de open haard. Zondag zijn we 4 uur aan het zagen geweest, in de regen. Ik gaf het hout aan en Husby zaagde alles. En ik reed met de kruiwagen naar mijn moeder, die het opstapelde in het houthok. Niet zo’n zwaar werk dus, maar aan het eind van de middag voelde ik eigenlijk voor het eerst dat ik zwanger ben. En misschien toch wel wat teveel had gedaan. Mèn wat was ik moe! Ik heb 1.5 uur geslapen thuis en viel ’s avonds op de bank terug in slaap. Ondertussen heeft Husby ons tafeltje geschilderd. Dat was het enige wat we nog moesten hebben van meubels: een salontafeltje. Maar we vinden echt nèrgens onze zin. Dus heeft Husby ons oude houten tafeltje -zolang we niks kunnen vinden- zwart geverfd. Want dat bruine tafeltje bij onze zwart/witte inrichting was al 2 maanden een doorn in mijn oog!

Verder is onze kerstboom besteld. We hebben een plafond van bijna 4 meter hoog dus een gewoon boompje zoals we altijd nemen, valt in het niet in zo’n hoge ruimte. Dus moest er een grote boom komen. En een aanhangwagentje geregeld worden om hem op te halen. En extra ballen gekocht worden (en een andere kleur ook trouwens, dus eigenlijk moest alles vervangen worden). Volgende week zaterdag komt ‘ie. Joepie!

Vanavond begin ik met een cursus fotografie. Zij vroeg zich af waarom ik daar in Godsnaam zin in had, tijdens mijn zwangerschap. Nou, ten eerste omdat ik me al had opgegeven en voor had betaald voordat ik zwanger bleek te zijn. Maar het lijkt me ook gewoon een superleuke cursus. Kan ik straks extra mooie foto’s maken van ons beebje. In januari begin ik trouwens met nòg een cursus. Tegelijkertijd ja. Dat vond ik ook minder, 2 cursussen per week, maar dat kwam nou eenmaal zo uit. En ik wou ze allebei persé doen. In januari start ik met een cursus tuinarchitectuur en –aanleg. Lijkt me helemaal geweldig! Je neemt het plan en foto’s mee van je eigen tuin en ontwerpt (samen met de tuinarchitect die de lessen geeft natuurlijk) de tuin van jouw dromen. Geweldig toch? Wij willen een soortement van Japanse tuin maar ook weer niet helemaal. Een echte Japanse tuin vinden we te kaal. Maar wel dat idee dus. Niet teveel poespas en vooral lekker makkelijk te onderhouden. En misschien met een zwembadje erin. Daarover zijn we heel erg aan het twijfelen. Willen we dat wel of willen we dat niet? Vóór de zwangerschap wilden we dat wel. Nu vinden we dat een beetje eng voor als onze zoon/dochter straks kan lopen. En nog niet zwemmen.

En dan wou ik hier gisteren ook nog de foto’s van de 12 weken echo neerzetten. Maar het werkte niet. Vanvond nog eens proberen. Ik heb totaal geen idee hoe ik het filmpje zou moeten uploaden, dus dat krijgen jullie niet te zien.

Daag!

ps Even for the record: de enge man op de foto is *niet* (I repeat NIET) mijn Husby!!