Onverwacht bezoek

Ik had bezoek gisteren. Van een loglezer. Es. Een loglezeres. Jahaa menschen er stond een heuse loglezeres op de stoep! Ze bleek al een half jaar bij mij te lezen maar ze had nog nooit gereageerd. Wel lezen we allebei bij een collega-blogger.

En waarom kwam ze dan op bezoek Edje? Vraagt u zich natuurlijk massaal af. Nou. Vorige week reageerde ik op de collega-blogger haar blog en kreeg ik een berichtje terug van de loglezeres. Dinsdag deden we een paar mailtjes over en weer. Ze moest in Antwerpen zijn voor de pick-up en transfer van haar toekomstige kind(eren). Ze vroeg "heb je koffie?" en ik zei "ja". En zij zei "dan kom ik langs" en ik zei "sgoed". En zo haalde ik een volslagen vreemde in huis. Om 1 uur 's middags stond ze hiermee voor de deur:



Een eitje. Hoe toepasselijk! Helemaal in Paas IVFsfeer!

En om half 10 's avonds ging ze weer. Het mens ging gewoon niet weg! Grapje hoor. Grapje. Voordat u denkt dat het niet leuk was. Want het was retegezellig! In die tijd hebben we gekletst, gelachen, bijna een hele cake opgegeten en we hebben elkaar een geheimpje verteld. Zij mij één en ik haar één. Maar u mag het niet weten. Want dan is het natuurlijk geen geheim meer. Jammer hè?

Na al die cake kregen we honger en toen hebben we gekookt. En gegeten. En gekletst. Alweer. Of nog steeds. We zijn alleen opgestaan om naar het kleinste kamertje te gaan (ieder apart dus hè) en om boven mijn gekochte babykleertjes te kwijlen.

Het was zo'n leuke en onverwachte dag! Last minute afgesproken en de hele dag volgekletst. Als onbekende gekomen en als vriend gegaan.

Annejet, bedankt voor de gezellige dag! De koffie staat altijd klaar als je nog eens in de poezenmandjesstraat moet zijn!


Ik had dus dat cakeske gemaakt. Dat niet helemaal zoals het hoort uit het blik kwam (en dus niet fotowaardig) maar wel errug lekker was. En makkelijk te maken. En zo klaar.

Dus. Als u het eens wilt proberen, neme men:

10 lepels* zelfrijzend bakmeel
8 lepels suiker
6 lepels melk
4 lepels boter/olie (of 2 lepels van elk)
1 à 2 eieren (ligt aan de grootte van je lepel. Kleine lepel = 1 ei, grote lepel = 2 eieren*)
2 à 3 appels
kaneel

Doe alle ingrediënten (behalve de appeltjes) in een kom en roer/mix door elkaar.
Schil de appeltjes en snijd ze op kleine blokjes. Strooi er kaneel over en pleur alles bij het deeg, roer, en gooi in de vorm.

Laat het 40 minuten op 200°C bakken. Als je cake klaar is, laat je een beetje boter en suiker smelten in een pan. Haal van het vuur en doe er 1 ei bij en smeer dit mengseltje over de cake. Zet hem nog 10 minuten terug in de oven en klaar!

Ik gebruik dit receptje ook weleens als warm nagerechtje na een etentje. Als je je voorgerecht aan het eten bent, zet je de cake in de oven en hij is klaar als je hoofdgerecht gepasseerd is. Lekker met een bolletje ijs. Smakelijk!





* de grootte van je lepel bepaal je zelf. Als ik weinig gasten heb, gebruik ik een grote (sla)lepel en als ik veel mensen moet voeren, gebruik ik een grote juslepel