Pis- en snurkgezeik

Vannacht was een historisch dieptepunt op urineergebied. Tussen half 12 en half 4 heb ik maar liefst 11x gepiest. Ik kon de plasjes 20 minuten ophouden en moest dan, benen gekruist want anders ging het onderweg al mis, naar het toilet hòllen. En dan zou je denken dat ik dan 1 of 2 drupjes plas hè. Nou, nee dus. Hele emmers vol. In de wc dan hè want wij plassen
niet op emmers, mocht u dat soms denken. Ik snap niet waar het allemaal vandaan kwam! Na half 4 hield ik het wel tot 7 uur droog. Hoera!

Dus na 11 van die plasjes wil je terug in bed kruipen. Heeft je man van de gelegenheid gebruik gemaakt om languit en overdwars in bed te gaan liggen. Op z’n rug. En op z’n rug betekent dus snurken. Hard. Nou kunnen ze ’s nachts heel ons huis leeghalen en alles door onze slaapkamer over het bed naar buiten slepen maar meneer wordt er niet wakker van (wordt nog wat straks als ik eens een nachtje ga doorzakken en hij met de babyphone moet slapen). Nadat ik wat aan hem gepord en getrokken had draaide hij zich cosy naar me om (en op zijn helft van het bed, thank God) en lagen we face to face. En……snurkte hij vrolijk verder.

Hij had intussen wel een iets ander snurkritme ontwikkeld. In plaats van snurk snurk snurk deed hij nu snuuuuuurk pfffffff snuuuuuuurk pfffffff snuuuuuurk pffffff waarbij hij die pfffff steeds in mijn gezicht blies. Lekker. M’n haren wapperden in de wind bed (en ik heb kort haar, kun je nagaan). Omdraaien dan maar weer. Oordopjes in. Die bleven niet zitten. Nog maar eens porren dan. En toen hield het warempel op! Halleluja! Voor 3 minuten.

Nog eens 4 minuten later was het ineens 7 uur vanmorgen en kwam ik geradbraakt uit bed.

Moeteenbeetjebijslapenmorgenenovermorgen…

Prettig weekend allemaal!