Mijn dochter heeft een boven gemiddeld groot hoofd volgens het Consultatiebureau. Om al haar hersentjes in te huisvesten denk ik zo. Nou heb ik geen vergelijkingsmateriaal en ze heeft inderdaad wel een lekker dik kopje. Maar ze hadden dus nog gelijk ook, bleek deze week. Haar mutsje, geschikt tot 12 maanden, paste ineens niet meer. En ze is nog niet eens 9 maanden! Ze had al een paar dagen een rode streep op haar voorhoofd na het wandelen dus moest er dringend een nieuw mutsje komen. Of 2.
We gingen aan de slag. Deze 2 maaksels zijn echt wel de meest simpele en snelst klaar projectjes die ik ooit gemaakt heb! Als je een beetje opschiet is alles in een uurtje gepiept. Shirtje zoeken, patroontjes tekenen en stof knippen incluis. Bloemekes excluis natuurlijk.
Een mutsje tegen de gure kou waar we nog steeds niet vanaf zijn, en een ik-wil-hogere-temperaturen-NU!!!-lentemutsje. Een slimme meid is op alles voorbereid, nietwaar.
Voor het wintermutsje nam ik een stuk van het €1,99 kostende Wibra fleecedekentje waar ik eerder dit tasje al van gemaakt had, dus tot nu toe zitten we op 98 en halve cent per item. En er kan nog veel meer uit. Nice. De bloemetjes zijn weer gehaakt volgens deze tutorial, maar dan met een eigen twist.
Voor het lentemutsje werd een 't-shirt dat oud, verlept, niet meer leuk en eh...te klein was geworden (komt door de borstvoedingsboobs hoor. Echt. Ja.), verknipt. Gewoon een rechthoekig lapje knippen, aan elkaar stikken, 2 lintjes maken voor de hoekjes en een bloempje draaien van stof.
Zoals ik al zei, poepsimpel.
vrijdag 25 februari 2011
zaterdag 19 februari 2011
And the winner is....
dinsdag 15 februari 2011
Wat heeft Valentijn u gebracht?
Ik kreeg een coole witte Ice Watch van mijn mannetje.
Mannetje zelf kreeg van zijn dochter het ultieme Valentijn cadeau: ze zei gisteren voor het eerst 'papa'! Perfect timing dochter! Béétje jammer dat het niet 'mama' was, maar goed, daar wordt nog aan gewerkt.
Ook beetje jammer dat de papa het zelf nog niet eens gehoord heeft. Ze zei het gisteravond toen hij niet thuis was en vanmorgen sliep ze nog toen hij alweer weg was. En de volgende 4 dagen gaan Lola en ik op stap dus hoort hij het ook niet.
Wij hebben onszelf deze week namelijk uitgenodigd bij een paar vriendinnen in den lande. Nederlande. Onze badkamer wordt weer lek-vrij gemaakt deze week dus trekken wij erop uit, want een week ongedoucht lijkt me niet echt aangenaam voor onze medemens.
En net nu is Lola ziekjes. Perfect timing dochter! Er zitten grote groene snotmonsters in dat mooie kleine koppetje van haar. Haar oogjes zijn zo rood als een tomaat. Ze zit zielig op schoot en staart voor zich uit. Eten en drinken doet ze nog steeds als vanouds -veel en vaak- dus zo erg is het allemaal niet. Vanmorgen ging het alweer een stuk beter trouwens, na vieze bruine homeopatische neus- en keeldruppeltjes. Vannacht sliep ze 12 uur aan 1 stuk door. Heerlijk. Gisteren sliep ze (en ik dus nog minder) maar 3 uurtjes. We gaan de goede kant op!
Nu snel weg want het boren begint hier!
Ik kreeg een coole witte Ice Watch van mijn mannetje.
Mannetje zelf kreeg van zijn dochter het ultieme Valentijn cadeau: ze zei gisteren voor het eerst 'papa'! Perfect timing dochter! Béétje jammer dat het niet 'mama' was, maar goed, daar wordt nog aan gewerkt.
Ook beetje jammer dat de papa het zelf nog niet eens gehoord heeft. Ze zei het gisteravond toen hij niet thuis was en vanmorgen sliep ze nog toen hij alweer weg was. En de volgende 4 dagen gaan Lola en ik op stap dus hoort hij het ook niet.
Wij hebben onszelf deze week namelijk uitgenodigd bij een paar vriendinnen in den lande. Nederlande. Onze badkamer wordt weer lek-vrij gemaakt deze week dus trekken wij erop uit, want een week ongedoucht lijkt me niet echt aangenaam voor onze medemens.
En net nu is Lola ziekjes. Perfect timing dochter! Er zitten grote groene snotmonsters in dat mooie kleine koppetje van haar. Haar oogjes zijn zo rood als een tomaat. Ze zit zielig op schoot en staart voor zich uit. Eten en drinken doet ze nog steeds als vanouds -veel en vaak- dus zo erg is het allemaal niet. Vanmorgen ging het alweer een stuk beter trouwens, na vieze bruine homeopatische neus- en keeldruppeltjes. Vannacht sliep ze 12 uur aan 1 stuk door. Heerlijk. Gisteren sliep ze (en ik dus nog minder) maar 3 uurtjes. We gaan de goede kant op!
Nu snel weg want het boren begint hier!
donderdag 10 februari 2011
Laten we nog eens ietske weggeven!
I'm on a roll people! Tasjes tasjes tasjes. Das al waar ik tegenwoordig aan denk. Ik kan er 's nachts niet van slapen. In bed ontwerp ik hele collecties kleinemeisjestasjes in mijn hoofd en eigenijk kan ik niet wachten tot het ochtend is zodat ik kan gaan naaien. En dat wil wat zeggen voor een luie langslaper als ik. Ik kom nog net niet 's nachts mijn bed terug uit om achter de naaimachine te kruipen.
Na de eerste 3 tasjes kwamen er meer. En meer. En meer. En nu de dochters van mijn vriendinnen allemaal al een Edje-tasje danwel -sjakoske in hun kleine pootjes hebben, zoek ik een nieuw slachtoffer. U dus!
Ik heb 3 tasjes gemaakt waarvan ik er eentje weggeef dus het kan zomaar zijn dat dat eentje straks aan de arm van uw dochter/nichtje/buurmeisje hangt te pronken. Of als u er niet van wakker ligt dat uw zoon op school gepest wordt, kan het ook best voor een jongetje. Wij zijn ruimdenkend.
Asteblieft, 3 roze tasjes!
Nou kan het natuurlijk zijn dat uw dochter/nichtje/buurmeisje om één of andere bizarre reden niet van roze houdt. Onbegrijpelijk, maar het kan. En een dame moet natuurlijk ook bij elke kleur outfit een matching handtas hebben. Dus daarom, tadaaaaa....
....zijn ze omkeerbaar!
Ik heb ze een naam gegeven. Moet designerstuff geen naam hebben? Ja toch?
Welke wilt u?
Furry Pink:
En de binnenkant. Of de buitenkant, zo u wilt:
Flower meets Fruit:
En de binnenkant:
Meer Van Hetzelfde Maar Dan Anders:
En de binnenkant:
U hoeft er zo goed als niks voor te doen om een echte Edje Original te bemachtigen, behalve geluk hebben.
Wat u wèl moet doen:
1) Laat een reactie achter in mijn reactiebox en zeg welke van de tasjes u wilt hebben! hebben! hebben! als u wint.
2) Omdat ik mijn vaste lezers meer kans om te winnen wil geven, krijgen mijn volgers een dubbele kans. Dus bent u volger (of wordt u nu volger), laat dan een tweede reactie achter.
3) Een beetje marketing kan geen kwaad. Plaatst u op uw eigen blog een link naar mijn give-away, dan krijgt u nog eens een extra kans. In dat geval laat u nòg een reactie achter.
Voilà. Easy does it.
Zaterdag 19 februari trekt het masjien een winnaar.
Na de eerste 3 tasjes kwamen er meer. En meer. En meer. En nu de dochters van mijn vriendinnen allemaal al een Edje-tasje danwel -sjakoske in hun kleine pootjes hebben, zoek ik een nieuw slachtoffer. U dus!
Ik heb 3 tasjes gemaakt waarvan ik er eentje weggeef dus het kan zomaar zijn dat dat eentje straks aan de arm van uw dochter/nichtje/buurmeisje hangt te pronken. Of als u er niet van wakker ligt dat uw zoon op school gepest wordt, kan het ook best voor een jongetje. Wij zijn ruimdenkend.
Asteblieft, 3 roze tasjes!
Nou kan het natuurlijk zijn dat uw dochter/nichtje/buurmeisje om één of andere bizarre reden niet van roze houdt. Onbegrijpelijk, maar het kan. En een dame moet natuurlijk ook bij elke kleur outfit een matching handtas hebben. Dus daarom, tadaaaaa....
....zijn ze omkeerbaar!
Ik heb ze een naam gegeven. Moet designerstuff geen naam hebben? Ja toch?
Welke wilt u?
Furry Pink:
En de binnenkant. Of de buitenkant, zo u wilt:
Flower meets Fruit:
En de binnenkant:
Meer Van Hetzelfde Maar Dan Anders:
En de binnenkant:
U hoeft er zo goed als niks voor te doen om een echte Edje Original te bemachtigen, behalve geluk hebben.
Wat u wèl moet doen:
1) Laat een reactie achter in mijn reactiebox en zeg welke van de tasjes u wilt hebben! hebben! hebben! als u wint.
2) Omdat ik mijn vaste lezers meer kans om te winnen wil geven, krijgen mijn volgers een dubbele kans. Dus bent u volger (of wordt u nu volger), laat dan een tweede reactie achter.
3) Een beetje marketing kan geen kwaad. Plaatst u op uw eigen blog een link naar mijn give-away, dan krijgt u nog eens een extra kans. In dat geval laat u nòg een reactie achter.
Voilà. Easy does it.
Zaterdag 19 februari trekt het masjien een winnaar.
donderdag 3 februari 2011
Over te.pelklemmen, keutels en een bloedserieus kutprobleem
We hebben een tand! Wat zeg ik? We hebben 2 tanden!
Aan koorts en poeperij of lastig gedoe doet Lola niet, ze wil alleen maar heel veel slapen. Fijn. Ik ook trouwens. En ik heb al mijn tanden al, kun je nagaan. We hadden van tevoren samen afgesproken dat er in geen geval in tieten danwel tepels zou worden gebeten, maar die afspraak werd eenzijdig verbroken. Al 3x zelfs. Pijn man! Mocht ik nog twijfelen, dan weet ik nu echt zeker dat t.epelklemmen en andersoortige pijnspelletjes niet aan mij besteed zijn.
Over rollen en kruipen gaan we het maar niet meer hebben. Die stappen slaan we hier gewoon over volgens mij. Ze wil het zelfs niet probéren. Op haar buikje liggen vindt ze maar niks en das wel handig als je zou willen kruipen hè. Maar dat willen we dus niet, laat dat even duidelijk zijn. Rollen doet ze wel met nog maar 1 vinger hulp en wanneer ik het wil, maar zelf komt ze niet op het idee om het eens spontaan te proberen. Stiekem vind ik het best wel ok hoor dat ze dat allemaal nog niet doet. Ze wordt al veel te snel groot! In de breedte, wel te verstaan, want in 2 maanden tijd is ze wel 1 hele kilo bijgekomen, maar ook maar 1 centimeter gegroeid. Haar lekkere dikke wangetjes zijn om op te vreten! En haar chubby tietjes! Hoe vindt u die? Om in te bijten hè? Oh. Hmm. Nee.
Sinds ze in haar nieuwe stoel zit om te eten wil ze ineens alles zelf in haar mondje stoppen. Met de lepel, met haar handjes, maakt niet uit hoe het erin gaat. Als het er maar ingaat. En snel. Als het niet snel genoeg gaat roept ze heel de tent bij elkaar. Dat kan ze trouwens toch goed tegenwoordig, roepen. Als het haar niet zint of als ze te lang alleen moet spelen, krijst ze moord en brand.
Peer is haar favoriete fruit. Dat is smullen en smakken met heul veul geluid. Maar bramen gaan er ook lekker in. Lang levede roze vuilniszak het roze schortje!
De kak-tot-de-nek is Thank God verleden tijd sinds de komst van De Vaste Hap. Nooit meer gehad. Nu heeft ze mooie gespikkelde poep of vierkleurenpoep of ze draait heuse keutels. En nee daar heb ik geen foto van. Mooie ronde keutels die ook nog eens ronde keutels blijven in die strakke luier. Strange. Ik heb ook al meermaals keutels opgevangen met mijn handen. En een nat doekje gelukkig (want ik ben niet vies van mijn dochter, maar kak opvangen met m'n hand, nah nee). Ging dat holletje meteen open nadat ik de oude luier weggegooid had en voordat ik de nieuwe aangedaan had. En gelijk heeft ze, ik doe het ook het liefst op een net schoongemaakt toilet.
Wat niet verandert is, is de stank. Wat kan er uit zó'n klein gaatje een ruft komen! En zeg nou niet dat de poep van je eigen kind niet stinkt, want die stinkt echt wel. Uw baby stinkt ook.
Lola had een klein beetje donshaartjes bij de geboorte, maar al wat ze had is daarna uitgevallen. Ik kan u nu met trots melden dat ze intussen weer een weelderige haardos aan het kweken is! Ik heb de doos haarspeldjes en elastiekjes al binnen handbereik staan. Zodra er een plukje te pakken is, grijp ik mijn doos. 1 centimeter per maand hè?
Haar favoriete hobbies zijn spuugbellen blazen en haar eigen tenen likken. En scheten laten. Daar is ze heel goed in trouwens. Lange scheten, korte scheten, harde scheten, zachte scheten, sharts (a fart with some shit), you name it, she does it.
En nu effe over moeders. Ik heb een bloedserieus kutprobleem deze maand. Na 1 jaar en 4 maanden zwem ik weer door de Rode Zee. Niks aan. Ik bloed haast dood.
Oh oh! En ons kind stond in de krant! Jahaaa! Samen met 7000 anderen, dat wel, maar toch. BV-dochter die ik heb.
Nou daag!
Aan koorts en poeperij of lastig gedoe doet Lola niet, ze wil alleen maar heel veel slapen. Fijn. Ik ook trouwens. En ik heb al mijn tanden al, kun je nagaan. We hadden van tevoren samen afgesproken dat er in geen geval in tieten danwel tepels zou worden gebeten, maar die afspraak werd eenzijdig verbroken. Al 3x zelfs. Pijn man! Mocht ik nog twijfelen, dan weet ik nu echt zeker dat t.epelklemmen en andersoortige pijnspelletjes niet aan mij besteed zijn.
Over rollen en kruipen gaan we het maar niet meer hebben. Die stappen slaan we hier gewoon over volgens mij. Ze wil het zelfs niet probéren. Op haar buikje liggen vindt ze maar niks en das wel handig als je zou willen kruipen hè. Maar dat willen we dus niet, laat dat even duidelijk zijn. Rollen doet ze wel met nog maar 1 vinger hulp en wanneer ik het wil, maar zelf komt ze niet op het idee om het eens spontaan te proberen. Stiekem vind ik het best wel ok hoor dat ze dat allemaal nog niet doet. Ze wordt al veel te snel groot! In de breedte, wel te verstaan, want in 2 maanden tijd is ze wel 1 hele kilo bijgekomen, maar ook maar 1 centimeter gegroeid. Haar lekkere dikke wangetjes zijn om op te vreten! En haar chubby tietjes! Hoe vindt u die? Om in te bijten hè? Oh. Hmm. Nee.
Sinds ze in haar nieuwe stoel zit om te eten wil ze ineens alles zelf in haar mondje stoppen. Met de lepel, met haar handjes, maakt niet uit hoe het erin gaat. Als het er maar ingaat. En snel. Als het niet snel genoeg gaat roept ze heel de tent bij elkaar. Dat kan ze trouwens toch goed tegenwoordig, roepen. Als het haar niet zint of als ze te lang alleen moet spelen, krijst ze moord en brand.
Peer is haar favoriete fruit. Dat is smullen en smakken met heul veul geluid. Maar bramen gaan er ook lekker in. Lang leve
De kak-tot-de-nek is Thank God verleden tijd sinds de komst van De Vaste Hap. Nooit meer gehad. Nu heeft ze mooie gespikkelde poep of vierkleurenpoep of ze draait heuse keutels. En nee daar heb ik geen foto van. Mooie ronde keutels die ook nog eens ronde keutels blijven in die strakke luier. Strange. Ik heb ook al meermaals keutels opgevangen met mijn handen. En een nat doekje gelukkig (want ik ben niet vies van mijn dochter, maar kak opvangen met m'n hand, nah nee). Ging dat holletje meteen open nadat ik de oude luier weggegooid had en voordat ik de nieuwe aangedaan had. En gelijk heeft ze, ik doe het ook het liefst op een net schoongemaakt toilet.
Wat niet verandert is, is de stank. Wat kan er uit zó'n klein gaatje een ruft komen! En zeg nou niet dat de poep van je eigen kind niet stinkt, want die stinkt echt wel. Uw baby stinkt ook.
Lola had een klein beetje donshaartjes bij de geboorte, maar al wat ze had is daarna uitgevallen. Ik kan u nu met trots melden dat ze intussen weer een weelderige haardos aan het kweken is! Ik heb de doos haarspeldjes en elastiekjes al binnen handbereik staan. Zodra er een plukje te pakken is, grijp ik mijn doos. 1 centimeter per maand hè?
Haar favoriete hobbies zijn spuugbellen blazen en haar eigen tenen likken. En scheten laten. Daar is ze heel goed in trouwens. Lange scheten, korte scheten, harde scheten, zachte scheten, sharts (a fart with some shit), you name it, she does it.
En nu effe over moeders. Ik heb een bloedserieus kutprobleem deze maand. Na 1 jaar en 4 maanden zwem ik weer door de Rode Zee. Niks aan. Ik bloed haast dood.
Oh oh! En ons kind stond in de krant! Jahaaa! Samen met 7000 anderen, dat wel, maar toch. BV-dochter die ik heb.
Nou daag!