Ik ben nu een heel net meisje!

Stinkend jaloers ben ik altijd op mensen met een heuse craftroom. Je weet wel, zo'n kamer in huis helemaal alleen voor jou en je knutseldingskes. Volgens mij word je gewoon van zo'n kamer alleen al veel creatiever. Ja echt! Als je alles bij de hand hebt en vooral mooi geordend om je heen, zodat je ook echt iets kunt vinden als je iets zoekt. En niet zoals ik, die alle zooi in een veel te kleine kast pleurde en wanneer ik iets nodig had het niet meer terug kon vinden (tenzij ik àlles er weer uithaalde) en het dan maar opnieuw kocht. Om het een dag later tòch weer terug te vinden. Bijzonder frustrerend.

Dit is mijn naai- cq. knutselplek:



Best leuk. Groot werkblad en veel licht en ruimte om van alles en nog wat te doen. Maar geen kasten in de buurt.

Vaak naai ik ook gewoon aan de keukentafel. Die ziet er dan ongeveer zo uit (mèt 1 van de 4 zakjes drop die ik van haar kreeg binnen handbereik):



Als ik naai maak ik altijd een enorme bende. Overal liggen stofjes, draadjes, patroonpapier en klosjes garen (en een mand strijk waar ik gewoon overheen kijk want hey, ik ben wel aan het nààien hè. Veel belangrijker). De man des huizes vond altijd na een dag of 5 rommel in de keuken (of ik vond dat zelf als er bezoek kwam. Jahaa als er bezoek komt verdwijnt de meuk ineens als sneeuw voor de zon. Doe ik net of ik heel organized en netjes ben) dat ik mijn handeltje maar weer eens moest opruimen. Heel gek. Gehoorzaam als ik ben, pakte ik alles dan weer in, zeulde het naar beneden en dumpte het in de veel te kleine kast. Om de volgende dag geen zin te hebben om alles er weer uit te halen en dus naaide ik dan niet voor een tijd. En zo ging dat maar door. Enorme bende, opruimen, enorme bende, opruimen, enorme bende, opruimen, you get the picture.

Maar nu lieve dames en uhm dames, mag ik u met trots mijn eigen craftcorner laten zien!



We lieten 4 meter kast van muur tot muur en plafond tot vloer maken in de boysroom en toen bedacht ik dat ik die kamer eigenlijk wilde opeisen. Staat toch 24 dagen per maand leeg. Dus tekende ik een ingenieus plan om een werkplek in die kast te maken. Met uittrekbaar werkblad zodat ik 's avonds zó alle rotzooi en ellende terug in de kast zou kunnen schuiven, deurtjes ervoor rotzooi foetsie, en 's morgens alles weer tevoorschijn kon toveren. De schrijnwerker krabde eens achter zijn oren en kwam met een werkblad van 70 cm. Nee meneer, ik heb veel plaats nodig. Dus na wat gedub en gereken is het nu 2x zo groot. Yay! En met allerlei plankjes en snufjes. Na een hele week ordenen en rangschikken tijdens Lola's slaapjestijd zit alles nu in mooie doorzichtige dozen en heb ik overzicht. Ik ben zo blij als Lola die een soepstengel krijgt!

Kijk eens hoe leuk dat blad kan uitgeschoven worden? En het kan nog een halve meter verder dan dit! Massa's werkspace. (Als u zich afvraagt wat die ronde babyvoedingsdozen daar doen: daar bewaar ik alle scharen, pennen, potloden en meer van die dingen die anders overal en nergens liggen, in. Ik ben er speciaal voor van merk melkpoeder veranderd omdat ik deze dozen mooier vond. Ze moeten alleen nog beplakt worden met leuks).



En ziet u daar die nieuwe naaimachine blinken? Gekregen van het mannetje voor mijn verjaardag. Het is dus toch de Husqvarna Viking 835 geworden. Niet de 855 want die wordt niet meer gemaakt blijkbaar. De Bernina was niet alleen veel duurder maar kon nagenoeg hetzelfde als deze, dus uiteindelijk was de keuze snel gemaakt.

Zullen we eens even close uppen? Als ik nou leuke foto's zou kunnen nemen dan zou dit plaatje heel scherp en mooi zijn, maar dat kan ik dus niet, dus u zult het hiermee moeten doen.



Verwend nest ben ik hè?

Ik heb ook maar meteen de kast ernaast in beslag genomen voor al een deel van mijn stofjes:



Van onder naar boven:
* Dikke stoffen / vilt / zeil / fiberfill enzo
* gordijnstoffen en voering
* kinderstofjes en andere gewone stoffen
* recyclestuff

En langzaam maar zeker ga ik de hele kast innemen, want er zijn nog 3 kasten. Maar dat weet meneer Ettepet nog niet.