Ettepet: Jacob hotpants

3 weken geleden.

Ik ben me op mijn dooie gemakske mentaal aan het klaarmaken voor ons vakantietje in Dubai en Abu Dhabi. Fysiek doe ik zoals ~~altijd~~ vaak net voor een vakantie, helemaal niks. Van het vakantie-to-do lijstje in mijn hoofd, wordt geen enkel punt afgestreept.

2 weken geleden.

Over een week vertrekken we en ik heb nog steeds niks gedaan. Geen reisgids over het land gelezen, geen to-do list gemaakt, geen last-minute spullen gekocht.

De hele voorbereiding moet ~~wéér maar eens~~ deze week, de week voor vertrek gebeuren. Ik weet helemaal nog niet wat ik moet gaan zien in Dubai of waar het leuk is in Abu Dhabi. Ik weet helemaal niks. Dus het wordt hoog tijd om me eens een beetje te gaan inlezen.

Net op het moment dat ik mijn goede voornemen in werkelijke daden wilde omzetten, zag ik dit:

Zonen 09 naaiwedstrijd met mega prijzenpot!

De timing kon niet slechter maar daar wilde ik echt wel aan meedoen!

Van de 2 weken die we kregen, viel er bij mij al eentje af omdat ik op vakantie was. En de week vóór de vakantie, naja, zie bovenstaande.

Het ‘reisgids lezen over de bestemming’ werd meteen verplaatst naar ‘in het vliegtuig’ en het hele was-, plas- en inpakgebeuren deed ik tussen de soep en de patatten. Want er moest genaaid worden. En snel!

Tijd om naar een fatsoenlijke stoffenwinkel te gaan had ik niet meer, dus ik moest het doen met mijn stash. Ik had meteen al een idee in mijn hoofd en de stofjes waren ook snel gecombineerd. Een okergeel wolletje dat ik ooit voor een kindermanteltje gekocht had, maar wat intussen toch te klein was om dat er nog uit te maken, en een grote lap retro streepjes. Waar ik toen ik het kocht al helemaal weg van was en nu nog steeds!

Beslissen wat ik precies wilde maken, het patroontje overnemen, stofkes zoeken en het hele handeltje knippen kostte me al 2 hele avonden. Dan had ik nog op 2 avonden een afspraak, dus de laatste avond voor vertrek moest ik alles nog in elkaar naaien. En kreeg ik het net niet af….

Zondagmorgen om 12 uur kwamen we thuis maar toen was daar weer het Stoffenspektakel dat roet in het eten gooide! En toen ik daarvan thuiskwam en eindelijk kon gaan naaien, wou Lola persé niet alleen spelen maar met mamaaaaa. De finishing touch duurde dus veel langer dan eigenlijk de bedoeling was, maar goed, het kwam af en ik ben ook nog eens heel content met het resultaat!

Het uploaden op Flickr (zondagavond om een uurtje of 9) had trouwens ook nog heel wat voeten in de aarde, want mijn foto’s waren steeds maar niet te zien op het Flickr-account van Zonen09 (nog steeds niet trouwens), maar Mamasha heeft ze wel gekregen, weet ik na een mailtje.

Dus. Hijg hijg. I’m in the running, yay!