The return of Modest

Hallo!

Na mijn vorige aantreden op den blog, waarbij iedereen mij keischattig vond (ik werd er zowaar een beetje verlegen van!), mag ik mijn geweldige zelve nog eens laten zien.

Nadat ik mijn heerlijk warme pyjamaatje gekregen had, werd de mama van Lola meteen ook ontdekt als die moeder die kan naaien en kreeg ze nog enkele opdrachtjes van de meester van Lola. Een gordijntje hier, een verstellingkje daar. En we sloten het jaar af met een heus garderobe-zakje en een tuinbroekje, voor in mijn verjaardagskoffertje.
Eindelijk kreeg ik ook een dagtenue!

Het nieuwe jaar begon, en de meester van Lola had een super idee: dit jaar mogen de kinderen mij nog steeds meenemen als ze verjaren, maar to spice things up a little (ha!) moeten ze met me koken, èn het receptje in een schrift (laten) schrijven. Aan het eind van het schooljaar, als de kindjes naar het 1e leerjaar en naar een andere school vertrekken, krijgt elk kind dan een kopie van Het Kookboek van Modest. Keileuk allemaal.

Maar wat is een chefhond zonder kookoutfit?! U raadt het al. De mama van Lola werd opgetrommeld om een passende outfit voor al die uren kookfun te maken.

Van een oud lakentje maakte ze een schortje en een koksmuts-die-meer-op-een-bakkersmuts-lijkt-maar-who-cares!?

Ze liet haar Cameo'tje een passende tekst uitsnijden.

En ze maakte ook nog een paar zakjes om alle spulletjes netjes georganiseerd in op te bergen.

Een nieuw zakje voor mijn garderobe natuurlijk, want het oude zakje was intussen te klein geworden (ahja, de mama van Lola had, na al het gedonder met mijn pyjamabroek, gezworen om nooit meer iets voor mij te maken, dus een klein zakje was toen goed genoeg). 

En een zakje voor de kookspulletjes-op-kinderformaat: een garde, een houten lepel en een spatel enzo.

Ook de kindjes kregen een kook-outfit: een schortje, ovenwanten en een koksmuts, en ook daarvoor maakte de mama van Lola een zakje.

En omdat ik natuurlijk elke keer mijn hele hebben en houwen mee moet sleuren in mijn koffertje, is er ook nog een zakje voor mijn huisraad. Daar kan ik mooi mijn mandje, mijn halsband en mijn drinkbakjes in steken.

De mama van Lola wilde een beetje 1 geheel maken, dus niet 4 verschillende stoffen gebruiken, maar 4 dezelfde zakjes vond ze ook maar saai, dus dook ze in haar stoffenkast en haalde er 4 ruitjes uit in verschillende kleuren. 1 geheel en toch anders. Ze had ook nog een roze ruitje, maar daar heb ik mijn veto gesteld. Ik ben wel een reu hè!

4 verschillende kleuren ritsen erin, en mijn logeerkoffer is klaar voor gebruik!