Malaga enzo

Fun 'n Sun Rain. Zo kunnen we de afgelopen dagen samenvatten.
Dachten wij daar eventjes een mooi kleurtje te gaan halen. Nou, mooi niet dus. We hadden op de heenreis 4,5 uur vertraging omdat het vliegtuig in Malaga niet kon vertrekken door het noodweer (noodweer??? We gingen toch naar de zon?!?) en dus ook veel later pas in België aankwam. En noodweer = turbulentie hè. Nou heb ik normaal niet zo'n last van een beetje geschommel, maar nu werd ik me toch een partij misselijk! Natuurlijk geen enkel kotszakje te bekennen bij Ry.anair, dus heb de kots maar weggepuft. Kan later nog goed van pas komen, dat wegpuffen. In Malaga werden we opgewacht door schoonzus en -broer en reden we zo:


de bergen in. Mijn maag draaide weer om bij elke haarspeldbocht. En deze keer was er geen puffen meer aan. Het moest eruit. NU! Netjes in een vuilnisbak gevomeerd hoor, want misselijk of niet, ik blijf een keurig meisje, dat begrijpt u. De regen kwam intussen met bakken uit de lucht. En bleef dat de volgende 3 dagen ook fijn doen. Costa del Sol my ass. Costa del Lluvia ja. Niet dat ik weet wat 'regen' is in het Spaans hoor, maar het staat wel stoer hè. Handig, zo'n vertaalprogramma.

Anyway. Zo ziet de nieuwe villa van de in-laws eruit:


De foto is genomen op onze laatste dag aan de Regenkust. De enige zonnige dag. Maar dan ook wel meteen héél zonnig hè. Ziet u die 4 strandstoeltjes daar rechts? Gebruikt. Door ons. De hele middag in een zonnetje-van-meer-dan-20° gezeten. Gegeten in de zon. Zelfs zonnebril nodig gehad. Maar die was ik vergeten.

De dagen vóór het zonnetje ons kwam verblijden hebben we heul veul van dittum gedaan:

Gefret en gezopen. De tapa's komen nu echt m'n strot uit. Kan geen gefrituurde scampi meer zien. Het bier is trouwens niet van mij, mocht u dat denken. Lustikniet. En mag ik ook niet van ons kind-in-de-buik. Wijn ook niet trouwens. Eigenlijk. Maar dat doe ik soms wel. Heel af en toe neem ik een half glaasje. Mag van de gyn!

De sinaasappelen waren trouwens rijp. Je kon ze zo van de boom plukken! Husby heeft er eentje gestolen uit de boom bij een restaurant en man-o-man dat was de lekkerste sien die ik ooit gegeten had! Zo heerlijk zoet en sappig, jummie! Heel het dal staat dan weer vol met olijfbomen. Supermooie streek en ondanks de regen, een superleuke trip!

Nu even back to reality. Back to that gyn. Daar mogen we morgen weer naartoe. Morgen zijn we al 16 weken zwanger. Time flies piepels. Echt wel. We zijn verdorie al bijna op de helft! En opeens heeft mijn buik een groeispurt gemaakt afgelopen week! Zou het de zon regen zijn geweest? Ineens ziet iedereen dat ik zwanger ben! Waarschijnlijk durfden ze het daarvoor niet te vragen omdat ze dachten dat ik wellicht een tikkeltje teveel gesnoept had, maar nu durven ze. Nu is het duidelijk. Jeuj! Hier heb ik zolang op gewacht, op dat buikje. Ik loop er heerlijk mee te pronken. En ik betrap mezelf erop dat ik heel vaak even over mijn buik aai. Iets waar ik een gruwelijke hekel aan had als anderen dat deden. Vroeger. En nu doe ik het zelf.

Wat denken we trouwens? Is het een jongen of een meisje? Want morgen horen we dat met zekerheid. Is het nog steeds het geslacht wat de gyn op 12 en 14 weken dacht maar nog niet zeker wist? Supertrooper spannend!

En verder heb ik wat foto'kes gemaakt. Voor mijn fotografie-cursus. De eerste is in Spanje in een natuurpark en de 2e is nog in België, in de sneeuw. We moesten vaag/scherp fotograferen. Er moet nog wat gewerkt worden aan mijn skills als fotograaf, maar dit is wat ik tot nu toe kan: