28 weken - 10e echo

Ja hoor, komt er weer eentje! Zo'n walgelijk buik/echo-logje.

Zo ziet mijn buik er heden ten dage uit:



* buikomtrek 99 cm
* borstomtrek 95 cm (ze zijn gekrompen sinds vorige keer!!)
* + 12.5 kg


En dit is het mooie jongetje/meisje wat erin zit:











Ons Jefke, zoals wij hem liefkozend en lekker Belgs noemen, doet het heel goed. Hij groeit als kool (nu 1.2 kg) en zit helemaal op de middencurve. Alleen zijn gewicht is wat aan de hoge kant. Hij weegt wel 50 gram (!) teveel. Ikzelf was ook een halve kilo teveel aangekomen. Misschien toch maar wat minder gaan snoepen. Of niet.

De gyn vond het "helemaal de papa" op de 3D echo, waar wij om moesten lachen, maar het was dus geen grapje. Kun je dat echt al zien op een 3D-echo? Ik zou het natuurlijk wel super vinden als het een evenbeeld van zijn vader zou zijn!!

En ik begon dus net een beetje trots te worden op mijn buik hè, na maanden een boehoe-ik-voel-me-moddervet-gevoel te hebben gehad, omdat ik nu echt wel een leuk tonnetje heb en weer terug meer in proportie ben. En ik voelde me helemààl mooi toen er van de week een jongeman stopte op straat, zijn raampje opendraaide, en zei "u bent een prachtige vrouw. Echt waar" en weer verder reed.
Tot.....ik de reactie van Mariëlle in mijn reactiebox las: "Hey Sasquatch! (zoek maar op ;o) )". And so I did. En wat blijkt? Mariëlle vindt me een:



Dat weet ik dan ook weer. Ik ben niet alleen een walvis met olifantenpootjes, maar ik lijk ook nog op een behaarde aap.
I'm turning into a beast! Gelukkig zit er een Beauty in mijn buik, dat compenseert wat.....

een tipje van de sluier slinger

Nog even over die naam hè. En dan stop ik erover. Tot juni ofzo. Daarna hoort u hem te pas en te onpas. Tot vervelens toe.

U dacht dat de Echtgenoot en ik nog druk in onderhandeling zijn met elkaar over potentiële namen voor ons bloedje hè? Dat wij nachtenlang discussiëren over wat het wel en wat het zeker niet zou kunnen worden? En dat ik vorige week bij u aanklopte om naamsuggesties te krijgen? Nou. Dat is dus allemaal niet zo. Wij weten de naam voor onze prins/prinses namelijk al heel lang! Zelfs al van voor we wisten of het een Hij of een Zij ging worden. Bij ons geen gebakkelei of veto-gedoe. Wij waren het gewoon meteen eens. Ik zei tegen Husby "dit wordt het" en hij moest alleen maar ja knikken. Wij zijn het namelijk altijd overal over eens. Saai hè? Nee hoor; makkelijk! Voor het ene geslacht hadden we meteen 1 naam die we allebei superleuk vonden. Maar dat geslacht werd het niet. Voor het andere geslacht had ik een favoriet die Husby ook leuk vond en Husby had een andere favoriet die ik dan weer wel ok vond. Uiteraard is het mijn naam uiteindelijk geworden. We zijn het altijd eens zolang ik maar mijn zin krijg, dat begrijpt u.

En vandaag beste lezertjes, ga ik die naam aan u verklappen!!!

Oh nee. Dat ging ik niet doen. Ik ging alleen maar dit laten zien:



Das een vlaggetjesslinger. En veel troep op de achtergrond. Ook wel een vlaggetjeslijn genoemd. Zelf afgekeken en nagemaakt van Cisca haar vlaggetjeslijn. Zij was weer in de buurt en kwam weer koffiedrinken en ik heb haar meteen aan het werk gezet. "Mee ophangen" blafte ik. And so she did.

Ja WTF denkt u dan. Wat heeft dat nou weer met die naam te maken?
Nou. Kijk eens goed! Wat zit daar in het midden? Zal ik effe inzoomen?



Daar, in die 4 lege vakjes. Daar komt half juni de naam van ons beebje in te staan.
Nu weet u dus hoeveel letters hij heeft. Leuk hè?

En meer krijgt u niet te horen.

Daag!

raadt u maar!

Jaaahh Myrthe, goed idee. We doen een polletje!
Gokt u mee?

* Wat zit er in mijn buik? Een prins of een prinses?
* Welke datum wordt hij/zij geboren? (ik ben 16/06 uitgerekend)
* Welke prachtnaam gaan wij onze zoon/dochter geven?

Roept u maar!

En nee Annejet, jij mag NIET mee doen ;-)

Onverwacht bezoek

Ik had bezoek gisteren. Van een loglezer. Es. Een loglezeres. Jahaa menschen er stond een heuse loglezeres op de stoep! Ze bleek al een half jaar bij mij te lezen maar ze had nog nooit gereageerd. Wel lezen we allebei bij een collega-blogger.

En waarom kwam ze dan op bezoek Edje? Vraagt u zich natuurlijk massaal af. Nou. Vorige week reageerde ik op de collega-blogger haar blog en kreeg ik een berichtje terug van de loglezeres. Dinsdag deden we een paar mailtjes over en weer. Ze moest in Antwerpen zijn voor de pick-up en transfer van haar toekomstige kind(eren). Ze vroeg "heb je koffie?" en ik zei "ja". En zij zei "dan kom ik langs" en ik zei "sgoed". En zo haalde ik een volslagen vreemde in huis. Om 1 uur 's middags stond ze hiermee voor de deur:



Een eitje. Hoe toepasselijk! Helemaal in Paas IVFsfeer!

En om half 10 's avonds ging ze weer. Het mens ging gewoon niet weg! Grapje hoor. Grapje. Voordat u denkt dat het niet leuk was. Want het was retegezellig! In die tijd hebben we gekletst, gelachen, bijna een hele cake opgegeten en we hebben elkaar een geheimpje verteld. Zij mij één en ik haar één. Maar u mag het niet weten. Want dan is het natuurlijk geen geheim meer. Jammer hè?

Na al die cake kregen we honger en toen hebben we gekookt. En gegeten. En gekletst. Alweer. Of nog steeds. We zijn alleen opgestaan om naar het kleinste kamertje te gaan (ieder apart dus hè) en om boven mijn gekochte babykleertjes te kwijlen.

Het was zo'n leuke en onverwachte dag! Last minute afgesproken en de hele dag volgekletst. Als onbekende gekomen en als vriend gegaan.

Annejet, bedankt voor de gezellige dag! De koffie staat altijd klaar als je nog eens in de poezenmandjesstraat moet zijn!


Ik had dus dat cakeske gemaakt. Dat niet helemaal zoals het hoort uit het blik kwam (en dus niet fotowaardig) maar wel errug lekker was. En makkelijk te maken. En zo klaar.

Dus. Als u het eens wilt proberen, neme men:

10 lepels* zelfrijzend bakmeel
8 lepels suiker
6 lepels melk
4 lepels boter/olie (of 2 lepels van elk)
1 à 2 eieren (ligt aan de grootte van je lepel. Kleine lepel = 1 ei, grote lepel = 2 eieren*)
2 à 3 appels
kaneel

Doe alle ingrediënten (behalve de appeltjes) in een kom en roer/mix door elkaar.
Schil de appeltjes en snijd ze op kleine blokjes. Strooi er kaneel over en pleur alles bij het deeg, roer, en gooi in de vorm.

Laat het 40 minuten op 200°C bakken. Als je cake klaar is, laat je een beetje boter en suiker smelten in een pan. Haal van het vuur en doe er 1 ei bij en smeer dit mengseltje over de cake. Zet hem nog 10 minuten terug in de oven en klaar!

Ik gebruik dit receptje ook weleens als warm nagerechtje na een etentje. Als je je voorgerecht aan het eten bent, zet je de cake in de oven en hij is klaar als je hoofdgerecht gepasseerd is. Lekker met een bolletje ijs. Smakelijk!





* de grootte van je lepel bepaal je zelf. Als ik weinig gasten heb, gebruik ik een grote (sla)lepel en als ik veel mensen moet voeren, gebruik ik een grote juslepel

180 down, 100 to go

Zeg niet dat ik het niet geprobeerd heb. Ik heb tig foto's gemaakt, maar ik kwam niet verder dan dit:



Of ik sta er maar half op.



Of ik lijk nog olifantiger dan ik eigenlijk ben.



Misschien dat ik liggend wel tot mijn recht kom? Nee dus.



En op een stoel voor de spiegel? Ook niet.

I give up. Mijn lijf is gewoon te dik armen zijn gewoon te kort om zelf een foto te maken. Zelfs met de zelfontspanner ging het niet. Ik had wel heel de kamer er mooi op staan, maar ikzelf was nergens te vinden. Vreemd.

Maar eigenlijk hè. Eigenlijk is het allemaal de schuld van de heer des huizes. Want die moest zo nodig gaan snowboarden vorige week. En kon dus geen buikfoto maken. En daarom sta ik er dus steeds niet van mijn....uhm voordeligste kant op. Maar die heb ik wel hoor, die voordelige kant. Echt. Somewhere.

Maar! Het mannetje is terug!! En ik heb hem gelijk aan het werk gezet:




Ik weet dat er mensen zijn die vinden dat je met buikfoto's lezers wegjaagt. Nou, so be it. Ik vind het leuk. Sterker nog. Ik ga ook nog even mijn afmetingen erbij zetten. Dan blijft u waarschijnlijk helemààl weg hier. Voorgoed.

* 25 weken en 5 dagen
* buikomtrek 100 cm
* borstomtrek 98 cm
* + 11 kg

En kijk eens rechtsboven int hoekske! Want ik heb óók nog zo'n afschuwelijke banner. WTF?!? Een Banner? Ja een banner. En wat zegt die banner vandaag?? Dat het nog 100 daagjes duurt tot ons beebje zijn/haar intrede maakt! Yay!

En om dit logje echt helemaal zum kotzen te maken, doe ik er voor de gezelligheid ook nog even een paar beebje-foto's bij. Zodat u ècht nooit meer terugkomt.





Nou dag dan hè. Twas leuk dat u er was!

Kedoos

Ze heeft er zelf nog wel niet over gelogd maar ik weet dat ze mijn pakje inmiddels gekregen heeft, dus kan ik hier veilig mijn kedoos laten zien die ik naar aanleiding van haar Ciscalogt1jaarsupercadeautjesketting gemaakt cq. gekocht heb. Kijk 'es an, een pakje voor every member of the family:



Allereerst natuurlijk voor the lady of the house herself. Zij kreeg een zelfgefabriceerde paarse ketting en jawel, bijpassende oorbelletjes.



En dan voor de man des huizes. Wissik echt niks voor te maken. Dus kocht ik borrelnootjes. Voor de man dus. Ja. Maar nou moet u weten dat Cisca zelf helemaal verslaafd is aan borrelnootjes, dus we weten allemaal voor wie het cadeautje eigenlijk is. Of wie het zichzelf toe-eigent.



De kleinste nog-geboren-te-worden telg van de familie kreeg dit. Gemaakt van vilt. Helemaal met het handje in elkaar gezet.



En tot slot Kobus. Zij kreeg een schortje. Eerst genaaid en toen de letters erop geschilderd. Was de eerste keer dat ik textielverf gebruikte, maar het ging hartstikke goed! Heb het speciaal wat groter gemaakt, want taarten en koekjes maken doet ze nu toch nog niet. Denk ik.