Over lekkere en vieze hapjes

Ons poppetje zit aan de hapjes! Het eerste groentehapje vond ze maar niks.



Maar de dag daarna ging het al erg lekker en nu leunt ze met wijd opengesperde mond zover naar voren dat ik met moeite het lepeltje tussen haar kinnen doorgeduwd krijg. We hebben al worteltjes, courgette, bloemkool, tomaten en prei gegeten. Van de laatste 2 kreeg ze eerst nog rillingen (zo grappig, dan schudt ze haar hoofdje, trekt een vies gezicht en rilt) maar dat gaat nu ook al erg goed. Na de voeding krijgt ze nog een toetjestiet want ze eet nog niet zoveel.

Maar ze doet het zo goed dat we een week later ook al meteen met fruithapjes begonnen. Annejet was hier net en gaf Lola haar eerste fruithapje.



Kijk, dat is Annejet haar hand!

Annejet, de lurker van mijn blog die uit de kast, en daarna zelfs bij ons thuis kwam. En als er bezoek komt, wil ik soms weleens de Geweldige Huisvrouw spelen. Dan ga ik dingen bakken enzo. En ook opruimen trouwens. Mijn mannetje vindt het fijn als er bezoek komt want dan ruim ik eindelijk mijn zooi eens op zegt hij. Tsss. Ik bakte een broodpudding voor bij de koffie. Maar deze keer eens een ander receptje dan mijn good old eigen broodpuddingrecept. Hij kwam nog niet uit de oven of we roken het al. Varkensvoer. Mijn broodpudding rook naar varkensvoer! En zo smaakte hij ook. Niet dat ik ooit varkensvoer gegeten heb, maar het moet zoiets zijn als deze hap viezigheid. Goor met een Capital G. Sorry Madame, maar volgende keer wordt het weer gewoon mijn eigen lekkere puddingkje. Die van de kvlv inderdaad.

Als Annejet komt is het altijd gezellig. Ook zonder broodpudding.
Al zolang ze bij ons komt (en dat is toch al bijna een jaar ofzo) wil ze dat ik een logje schrijf over dit:



Das onze (nog steeds niet aangelegde) tuin. Maar het gaat haar met name om dat houten ding daar vanachter. Das ons tuinhuis. Met gat erin. En dat gat intrigeert haar mateloos. Elke keer weer. Elke keer vraagt ze weer waarom dat gat er in Godsvredesnaam inzit. We hebben de grootste lol om een bestemming voor het gat te vinden: je hoofd erdoorheen steken en taarten naar gooien, voetbal met het gat als doel, opvullen met papier maché, enz. Als u nog een leuk idee heeft zodat Annejet weer rustig kan slapen?

Ik had trouwens die broodpudding wel door dat gat kunnen proberen gooien bedenk ik me nu. Maar ik heb hem ergens anders de tuin in geschopt. Ik hoop dat de vogeltjes wel van varkensvoer houden.

Zo, heb ik daar ook eindelijk over gelogd. En nu niet meer zeuren Annejet!

Hoewel ik de broodpudding van Mme Zsazsa dus niet zo geweldig vond, blijft ze natuurlijk wel mijn held op alle andere gebieden. Zo heb ik een tijdje geleden haar ZsaZsa draagdoek gemaakt en die draagt helemaal fantastisch. Lola zit eigenlijk op mijn kont en heupen, dus ze hangt niet aan mijn schouders. Echt een aanrader! We hebben zo zelfs al samen in de tuin gewerkt, al zie je daar niks van op bovenstaande foto hè. Dat erin gewerkt is. Bladeren geharkt hebben we. Nou ja, ik heb geharkt en Lola heeft geslapen.



Morgen nog maar wat gaan harken. Those damn trees...