Gezinsuitbreiding

Een paar weken geleden werden wij verblijd met een nieuw gezinslid.

Meet Nina!!

Nina brengt het aantal jongens-meisjes in ons gezin weer in evenwicht, 3-3. Alle jongens in huis wilden al heel lang een hond, en Lola is sowieso gek van alles wat 4 poten heeft, maar moeders hield de boot een beetje af, want ik ben niet zo'n hondenmens eigenlijk. Katten wel, maar honden?!? Nooit gehad, nooit gewild.

Maar uiteindelijk moest ik natuurlijk toch het onderspit delven en kwam er een hond. Een zwarte Labrador. Een liefje, ook nog. Als ze niets kapotbijt natuurlijk, met die kleine puppytandjes van haar. Tot nu toe heeft ze nog maar 5 snoeren (3 bij ons en 2 bij vrienden), 2 teenslippers (natuurlijk niet van hetzelfde paar), 1 antieke stoel (ook bij vrienden) en ontelbare speelgoedjes van Lola kapotgebeten. En onze net nieuw aangelegde tuin omgespit.

Lola en Nina zijn dikke vriendinnen. In het begin was Lola soms een beetje bang van haar, maar nu gaat ze bovenop haar zitten, trekt aan haar oren, geeft haar kusjes, roept de Godganse dag 'Niiiiiina!' en Nina mag zelfs in haar favoriete K3 stoeltje liggen. Inmiddels ook Nina's favoriete stoeltje trouwens.

Nina moet mee op de glijbaan,

Ze zaten samen in het stoeltje tijdens eet- en drinkmomentjes (tot Nina te dik werd),

Lola dekt Nina toe met haar 'Titi' als ze ligt te slapen,

Inmiddels hangt kop of kont buiten het stoeltje dus nog even en Lola heeft haar zitplaatsje terug.

Ook al was ik niet helemaal pro in het begin, het is toch wel erg leuk, zo'n hondje!

Schattig stel hè?!