Het peuterfeest

Zondag hadden we Lola's verjaardagsfeestje. Een week te laat, maar zo konden haar broers erbij zijn en vorige week niet. Mijn pc deed wat raar met uploaden de laatste dagen, dus een verlaat logje.

Ik was zo druk met van alles en nog wat dat ik een beetje vergeten was om een feestjurk te naaien. Niet dat het kind anders niets had om aan te trekken, maar ik wilde hem graag zelf maken. En hij was af hoor! Om 1 uur 's nachts de dag voor van het feestje rolde hij vanonder mijn masjien. De eerste jurk die helemaal, op de hals na want die deed ik met een tweelingnaald, met de overlock gemaakt is. Ik vind mijn overlock nog leuker dan mijn naaimachine geloof ik!

Het patroontje komt uit de nieuwste Ottobre en is eigenlijk een 't-shirt wat ik verlengd en laten uitlopen heb. Mijn eerste lockproject heb ik lekker simpel gehouden, ik moest nog wat leren hè. De stof komt van het stoffenspektakel.

De mouwtjes en zoom zijn met een rolzoom gemaakt, en de zoom heb ik laten krullen.

En toen moest de kroon nog gemaakt worden, midden in de nacht. Ahja, want die had ik ook nog niet gemaakt. Door het late uur heb ik er maar een snelsnel project van gemaakt. Ik had ooit de kroon van Mina Dotter gezien en heb hem nagemaakt, maar ik had geen zin om 's nachts nog heel het patroon te gaan printen, dus heb het gewoon uit de losse pols en uit mijn geheugen getekend. Hij is dan ook lang niet zo mooi als die van haar natuurlijk (en ook niet zo mooi als mijn kroon van vorig jaar), maar hij deed dienst. Binnenin heb ik fiberfill gedaan in plaats van versteviging en de letters zijn geflockt. Dat was veruit het meeste werk, want de kroon zelf zit zo in elkaar.

Buiten- en binnenkant zijn restlapjes.

En toen kon het feestje beginnen! We hadden een Bumba taart besteld, want Bumba (al noemt Lola hem consequent Bumbalu) is haar favoriet op het moment. Vorige maand was het Mini 'Mimi' Mouse en daarvoor was het gewoon Oef, haar knuffelhond. Maar nu dus Bumba(lu). Van de taart had ik vorig jaar ook meer werk gemaakt (wordt dat elk jaar minder en minder?) maar lekker was hij!

Lola pakte het ene na het andere 'dootje' uit en vond alles even leuk. Al was ze wel de halve middag in een pesthumeur. Twee = nee is hier ongenadig toegeslagen een tijdje geleden (al ver voor haar 2e verjaardag trouwens) en ze spartelt tegen bij alles wat ze niet wil. En dat is veel tegenwoordig. Niet tandenpoetsen, geen pyama aan willen of juist haar pyama niet meer uit willen doen, niet eten wanneer het moet, wel willen eten wanneer we niet aan het eten zijn, roepen, gillen, de hele rataplan. En 3 minuten later is ze weer het liefste meisje ooit dat constant wil knuffelen en kusjes geven. Ik vind dit zo'n leuke leeftijd! Niet die pestbuien, maar dat gaat wel weer over, maar het beginnen praten, alles nazeggen en alles zelf willen doen. Heerlijk.

En leuk dat al die nieuwe speeltjes zijn!