Moet u nou eens wat weten?
Ik had toch ontslag genomen hè. Op de job die ik erg graag deed. Want mijn baas wou persé dat ik 4 volle dagen terug kwam werken na mijn jaar-en-3-maanden-thuiszitten. En ik wou dat vooral nièt. Ik wou gezellig werken als Lola op school zit en nog gezelliger thuis zijn als zij dat ook is. En die school, dat is dus al over 1.5 jaar hè. Zo doen ze dat in België. Hup, naar de kleuterschool als je 2.5 bent.
Later dacht hij dat part time misschien toch wel mogelijk zou zijn in mijn functie, weer later toch weer niet. Dan weer wel. Dan toch maar niet. En daar bleef hij uiteindelijk bij.
Dus ik had lekker pro-actief alvast ontslag genomen met het idee een part time job te zoeken, ergens tegen 1 september, de datum dat
Intussen solliciteerde ik me een slag in de rondte. Oh nee, dat deed ik niet. Dat was eigenlijk wel het plan, maar uiteindelijk gingen er maar 3 brieven de
Gisteren ging ik naar mijn oude werk om officieel afscheid van iedereen te nemen met taartjes enzo. En vroeg mijn baas, of ex-baas, of ik even tijd had voor een babbeltje. En toen bood hij me toch zomaar ineens wèl een part time contract aan! 4 dagen in de week van kwart over 9 tot kwart over 2! How about that!?! Dat is precies wat ik wou! Najaaa.
Ik heb snel dat contract getekend voordat hij *weer* van gedachten verandert.
Dus Menschen. Vanaf 1 september hoor ik weer bij Het Werkvolk!
Hoera! (En ook wel een beetje *slik*)
