Prettige Kerstdagen!

Lekker eten, veel drinken en grote kedoos, meer moet dat niet zijn.

Proost!

Lola's winterjasje

Toen het ineens zo koud werd, had mijn meisje nog niet eens een (fatsoenlijk) winterjasje. Arm schaap.
Dus moest er genaaid worden, en wel direct.

De stof had ik al sinds het voorjaar liggen en is gekocht op het Stoffenspektakel.
Het patroontje komt uit een oude Knippie uit 2000. Zie je wel meneer Ettepet dat je nooit iets moet weggooien?

Het is een ouderwets A-lijn modelletje en ik was er meteen gek op!
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat dit de 2e poging is om dit jasje te maken. Ik geef het niet graag toe, maar mijn 1e (najaars)jasje ging volledig de mist in. Ik raderde patroontje 80 uit (dat er best groot uitzag voor een 80), dat was de kleinste maat en hoewel mijn dochter toen nog maar 74 had, dacht ik 'past het nu niet dan past het volgend voorjaar wel'. En omdat ik altijd naai als mijn dochter in bed ligt had ik -grote fout- haar geen enkele keer laten passen. Ja hey, het kind lag altijd te slapen! Ik vond het wel een beetje aan de wijde kant maar ach, afwerken die handel. Knopen erop en alles, en toen bleek dat ze er minstens 2x in paste....
Verdomme! Over een half jaar ging dat ook nog veeeel te wijd zijn dus toen gingen we knippen. En nog eens knippen. En weer en keertje knippen. Maar het bleef te wijd dus nu ligt het in een hoek en in maart zullen we eens kijken of er nog iets van te brouwen valt.

Voor dit jasje heb ik het patroon (op hoop van zegen, want eigenlijk kan ik dat helemaal niet) veel kleiner gemaakt en was ik zo slim om Lola eerst eens op te meten. Had ik eerder moeten doen!

Het voorpand trekt een klein beetje naar voor en de perfectionist in me stoort zich daar mateloos aan, maar de luierik in me denkt 'over 3 maanden past ze er toch niet meer in dus afblijven!' en die laatste heeft gewonnen. Zoals zo vaak.

Kijk haar poseren! (das ook de eerste keer dat ze eens stilstaat...)

Die is nog wat groot voor jou schatje!

Langs de verkeerde kant de glijbaan op is veel leuker!

Een roze Klaas

Ik loop hier precies steeds een beetje achter de feiten aan. Zomerzonfoto's in november en nu een sinterklaaslogje een week na dato.

Dat komt ten eerste natuurlijk omdat ik nogal aan de lakse kant ben qua logjes schrijven en er meestal duizendenéén dingen zijn die ik net iets liever doe. Maar vorige week zaten we ook massaal in de lappenmand in Huize Ettepet. Niet dat we thuis van werk cq crèche bleven hoor, maar we deden wel veel van uche uche en de bacillen vlogen rijkelijk in de rondte. En daar word je moe van joh. Ik heb dan ook niet veel anders gedaan dan me van playdate naar playdate met Lola gesleept en tijdens haar slaapjes heb ik veel en vaak op de bank gehangen met mijn vrienden het fleece dekentje en de hoestsiroop.

Maar goed, tussen al het gesnotter en gehoest door, stond Sinterklaas daar ineens met een grote zak zooi voor Lola, haar grote broers en kleine neefjes. En toen ik al die cadeaus voor Lola zag, werd het me een beetje zwart roze voor de ogen. We weten allemaal dat ik een pinkfreak ben en dat Lola haar garderobe (dus) overwegend uit roze kledingstukken bestaat, maar als je dochter een béétje prinses is, zoals mijn dochter is, blijken ook alle leuke speeltjes roze te zijn. De speeltjes die ze tot nu toe had, waren bijvoorbeeld zachte blokken in alle kleuren van de regenboog, pluchen beesten in bruin en zwart en hier en daar een roze variant (waar ze trouwens maar sinds kort mee speelt want vroeger keek ze absoluut niet om naar knuffels) en ander babystuff dat overwegend niet roze was.

Maar toen ik Sinterklaas op cadeautjesjacht ging, bleken alle leuke meisjesdingen ineens roze te zijn! Yay! De echte babyspeeltjes en de box zijn sinds kort opgeruimd en maken plaats voor kleinemeisjesspullen. En die zijn roze. In mijn geval dan toch. Mijn hart maakte stilletjes een sprongetje bij het zien van zoveel prinsesserigs. Prinsessenzooi, dat moesten we hebben en prinsessenzooi was wat er gekocht werd!

Maar waar ik als moeder-to-be gezwóren had dat er nooit -NOOIT!- een Hello Kitty of Mega Mindy bij ons in huis zou komen, moet ik helaas al bij Lola's 2e Sinterklaas bekennen dat ze toch naar binnen geslopen zijn. Ze zaten ineens in de zak van Zwarte Piet, zonder dat ik er erg in had. En ik vind het stiekem toch eigenlijk best wel leuk, al zal je me dat nooit hardop horen zeggen.

Zo zien we daar een Hello Kitty drinkbeker met rietje. Gèk is ze erop!

Al drinkend uit haar Hello Kitty beker loopt ze achter haar Hello Kitty buggy aan.

De buggy stouwt ze vol met àlle poppen en knuffels die ze kan vinden en zit hij eenmaal vol, dan moeten ze er allemaal weer terug uit en brengt ze ze één voor één naar haar roze prinsessentent die ze ook van Sinterklaas kreeg.

Dit schattige roze K3 zeteltje kreeg ze ook van de Goede Man. K3 vind ik wèl leuk. We dansen altijd samen op hun muziek en Lola swingt dan zo lekker met haar kleine heupjes. Die stoel moest meteen ook de tent in en nu zit ze daar elke dag en brengt al haar dieren en poppen naar binnen, gaat in haar stoel zitten en gooit ze dan allemaal door het raam weer naar buiten, om ze vervolgens weer één voor één op te halen en naar haar buggy te brengen. En dan begint hetzelfde riedeltje weer van voor af aan. En dat gaat nu al een hele week zo, superschattig! Als ze moe wordt pakt ze haar 'doekje' (= een doodgewone hydrofieldoek maar dat is al sinds jaar en dag haar troeteldoekje waar ze de godganse dag mee rondloopt en in haar bed liggen er een stuk of 3 waar ze lekker tegenaan kruipt en dan gaat ze njonnen. Zo heet dat ja, want ze maakt njon njon njon geluidjes) en legt haar hoofdje op het zeteltje en gaat jawel....njonnen.

Afijn, Sinterklaas was weer een groot succes bij alle kids en ze werden helemààl hyper toen de buurvrouw zwarte Piet op de deur kwam bonzen en pepernoten naar binnen gooide. Behalve Lola want die ging huilen...

Tot op de dag van vandaag vindt ze nog bijna dagelijks een pepernoot ergens op of onder. Misschien toch eens schoonmaken in huis.