Piss happens

Mijn dochter en ik gingen naar de babywinkel. Alle cadeautjes van de geboortelijst waren gekocht (yay!) dus die kon afgesloten worden en de resterende kedoos opgehaald.

Als we aan de kassa staan, hoor ik een harde prrfbbbletsj. En als ik een harde prrfbbbletsj hoor weet ik wel hoe laat het is. Het wordt altijd voorafgegaan door een rood aangelopen hoofd met wat gekreun en gevolgd door een vreeschlijke stank. Mijn dochter was aan het kakken. En meuren dat ze dan doet! Als ze gescheten heeft hè. Anders ruikt ze uiteraard altijd citroentjesfris.

Gelukkig heeft iedere beetje babyzaak tegenwoordig een toilet. Dus ik vraag beleefd aan het kassameisje of er ook een luierkussen ligt. "Nee, maar u mag haar wel op de commodes verschonen die in de winkel staan!".
Uhh?? Hmm. Owkee.

Onderweg zoek ik naar een hydrofieldoek om op het kussen te leggen. Zitnietindetas. Oh ja, die hangt nog over de Maxi Cosi in de auto. Tegen de zon. Dan maar zonder. Ik stal kind en luiertas uit op één van de plastic luierkussens midden in de winkel en bekijk de schade. Kak tot op haar bovenarmen. Oké. Daar trek ik even mijn vest voor uit. Ik stroop het kind uit haar jurk en romper en gooi de bekakte spullen...uhmm...ja waar kan ik die gooien? In een zijvak van de tas dan maar (* note to self: plastic zakjes in de tas stoppen *). Ik doe met 2 vingers de goorste luier ooit uit en gooi hem...uhm...ja waar? Er staat natuurlijk geen vuilnisbak in de winkel. Doen we straks wel weg dan.

Terwijl ik haar billetjes optil om grote schoonmaak te houden, laat ze een scheet in m'n gezicht. En lacht poedelnaakt van oor tot oor. Zíj vindt het erg vermakelijk allemaal.

Ik pak een nieuwe luier, draai me terug naar Lola en het wicht is aan het pissen! Op het plastic kussen. De pies druipt via haar rug en hoofdje zo de commode af. Op de winkelvloer. Hydrofiel hydrofiel HYDROFIEL! K.u.t. Hebikniet. Ik lach schaapachtig naar mensen in de winkel en mompel "doet ze anders nooit".

Heb ik iets bij om te dweilen? Zoek zoek zoek. Nee. Vochtige doekjes dan maar. Maar probeer dat maar eens! Natte doekjes gebruiken om natte pis mee op te dweilen. Gaatniet. Een heel pak natte doekjes later heb ik èn het kind èn de hele winkel commode + omstreken gedweild.

Nieuw rompertje. ZIT NIET IN DE TAS! Oh my freaking God. Ik ga er van hinniklachen. Lola gaat er van huilen. Hard. Dan maar alleen een nieuwe jurk aan. Tis toch warm buiten en ik wil naar huuuuuuis!!!

"Is het gelukt?" vraagt het kassameisje als ik eindelijk terugkom.
"Ja hoor, prima!" zeg ik, en druip af. Letterlijk.

Godzijdank er is weer drank!

Het is nou niet dat ik de kraan helemaal dichtgedraaid heb tijdens mijn zwangerschap, maar echt veel gedronken heb ik niet. Alcoholisch gezien dan hè. Een slokje hier, een nipje daar. Soms zelfs een half glaasje. Ja, sue me.

Maar meer deed ik niet.

Na de zwangerschap ging er wel af en toe een wijntje in (jahaa borstvoedingsmafioso, nà de voeding!). Vonk best kunnen. Lekker.

Maar dit had ik nog niet gedaan. SAN-GRI-A. Een heel glas. Met vruchtjes. En wijn. En alcohol. De kwijl loopt met terugwerkende kracht over mijn kin.

Lekkerrrrrr!

Moederkesdag

Ik vierde vandaag mijn allereerste echte Moederdag. Ik heb er natuurlijk al 6 gehad als stiefmoedertje, die ook heel leuk en lief waren, maar das toch nèt even anders.

Hier in Antwerpen wordt Moederkesdag niet op de 2e zondag van mei gevierd, maar op 15 augustus, wat officieel Onze Lieve Vrouw Hemelvaart heet. En als echte import-Antwerpenaren vieren wij het dus ook vandaag. Onze eigen moeders trouwens ook, want dan hebben ze èn in mei een moederdag met het andere plebs van de familie, en vandaag dus met hun allerliefste Antwerpse zoon cq. dochter.

En leuk dat het was! Ik werd vanmorgen in bed verrast met 2 kedookes: lekkere parfum en een boek, en ook nog een hartstikke lieve kaart. Helemaal zelf door Lola Man geschreven. Moest effe een brokje wegslikken bij het lezen ervan. Het ging over allerliefste mama van de hele wereld enzo. En meer van dat soort dingskes. Ik glunderde wat af en nam de kedoos en kussen in ontvangst terwijl ik de slapers uit mijn ogen wreef.

Dank je wel lieve Lola! Ai luf joe toe!

Leuk veur het kontje

Wat is er lilliker dan een dikke pamper die onder een mooi jurkje en vooral onder een mooi meisje uitkomt? Bijna niks.

Dus moest er een luierbroekje komen. Maar die kun je dus niet kopen hè. Zou een gat in de markt zijn als je het mij vraagt. Maar mij werd niks gevraagd, dus maakte ik er zelf eentje. Of ik maakte er eigenlijk 2. Het patroon (héle leuke site by the way!!) is voor een 18 tot 24 maanden oude baby. En die van ons is nog geen 3 maanden dus ik verkleinde het patroon een beetje. En toen was 'ie te klein want onze dochter heeft een heule dikke reet. Voortaan ga ik bij alle zomerjurkjes die ik naai, een luierbroekje maken, want zeg nou zelf, is dat niet veel leuker onder een jurkje? Mocht u het zelf ook willen proberen: het is echt een supereasy patroon en zo klaar! Ik maakte er 2 in een uur.

Ons model is niet erg bereidwillig vandaag om met haar gezicht, laat staan fotogeniek, op de foto te gaan, dus u moet het met haar onderachterkant doen. Maar daar gaat het logje ook eigenlijk over. Dus.



Oh kijk, we krijgen toch haar zijkant nog even te zien!



Ook geen superfoto maar ze had geen zin in poseren. En u moet trouwens naar het kontje met het broekske kijken. Dus.

PS het leuke roze jurkje waar ik dit broekje bijpassend bij maakte, kakte de madam net voor de fotoshoot helemaal onder, dus de kleurencombi hier is het niet helemaal, maar you get the point.

Houdini heeft m'n fiets gepikt

Man kocht 2 weken geleden een nieuwe oude opafiets met 2 stangen en een rekje voorop. Een superleuk fietske. We kochten het bij een mannetje dat oude fietsen opknapt en verkoopt. Voor 25 Euri. Geen geld.


En daar hebben we welgeteld maar liefst 7 dagen plezier van gehad. Toen werd hij gepikt. Husby kwam terug van gitaarles en weet absoluut zeker dat hij zijn fiets met de ketting aan het hekje voor ons huis heeft vastgemaakt. De volgende morgen zat het slot nog vast aan het hek en de fiets was weg. Rara hoe kan dit? Tenzij Houdini himself hem heeft gejat, lijkt het mij onmogelijk om een fiets die vastzit met een dik kettingslot te bevrijden, maar het slot niet door te zagen. Maar ik ben geen fietsendief natuurlijk dus ik weet er niks van.

De vriendelijke fietsenjatter had toch nog een klein beetje een geweten, want ervoor in de plaats had hij een lillik oud wrak met lekke band en kapotte ketting, tegen onze gevel gezet. Ter compensatie ofzo. En bedankt asshole. Die hebben we dan maar aan de ketting gelegd in het kader van *beter iets dan niets*.

3 dagen na de Grote Verdwijntruc werd er aangebeld. Een meneer die zei dat zijn fiets tegen ons huis stond en of hij die asteblief terug mocht hebben. Zijn fiets was 2 maanden daarvoor gepikt. Je moet maar geluk hebben om je gejatte fiets terug te vinden! En in een heel andere wijk van de stad dan ook nog.

Anyway, nu hebben we dus geen enkele fiets meer. Jammer van het fietske, maar wat ons nog meer bezighoudt is: hoe hebben ze die fiets kunnen stelen zonder het slot door te zagen? Ik wil die truc weten.

Als u Houdini-capaciteiten heeft en u weet het, zeg het ons! En als jij die verrekte fietsendief bent: geef m'n fiets terug!

Made by the master

Deze had u nog steeds tegoed van me want ik wil u natuurlijk onze geweldige geboorte- en bedankkaartjes niet onthouden!! Misschien heeft u het geboortekaartje al gezien bij the tekenmaster herself want zij logde er ook al over (en ze had er een leuk verhaaltje bij, maar ze plaatste het in juni, en laat dat nou net niet meer in haar archieven staan, dus ik kan het niet linken) maar dan bekijkt u het nog maar eens. Ontworpen door Octavie. Tatatataaaaa:





Fantastisch gedaan, toch?