Veel voor weinig

We deden een soort van swapje op 12m12p.
Elke maand wordt er een nieuw thema geloot en deze maand was het 'cadeautjes'. In plaats van een project voor onszelf, maakten we nu de cadeautjes voor elkaar. Er is weinig leuker dan cadeautjes geven en krijgen als je het mij vraagt. Zeker zelfgemaakte cadeautjes. De opdracht was iets maken voor zo goed als geen geld. Ik zit helemaal in het tasjes maken tegenwoordig en maakte voor de dochter van Anne-Marie een kleine-meisjes-tasje van een restje stof voor de binnenkant en 2 ooit bij de Wibra gekochte fleece dekentjes van € 1.99 per stuk. En er kunnen nog wel 20 tasjes uit! Of een jurkje. Of een jasje. Of of of...Helemaal blij word ik van zulk soort vondsten! De letters naaiden wel voor geen meter op dat fleece zeg. Ik had eerder al die vilten tasjes gemaakt en dat ging heel wat vlotter!



Gekken en dwazen schrijven hun andermans namen op ruiten en tasjes, dat blijkt wel weer.





Of op lakentjes trouwens, want dat heb ik ook al vaak gedaan. Maar dat heeft hier even niks mee te maken.





Voor de beeb-on-the-way maakte ik een knisperlabeldoekje van een overschotje badstof, maar oh wat moest ik m'n kot ondersteboven keren om lintjes te vinden die nièt roze of paars waren, want het moest een unisex doekje worden natuurlijk. Voor de knisper wist ik maar niet wat ik moest gebruiken tot de cornflakes op waren en ik de doos bij het oud papier gooide en de cornflakeszak, hey de cornflakeszak!!! knisper knisper deed toen ik hem weggooide. Maar dat gebruiken we dus nooit meer want het doekje is wat stug geworden. En het ziet er megagroot uit, al is het even groot als het (gekochte) labeldoekje van Lola. Maar dan baart ze maar een grote baby, dan valt het minder op.





Ikzelf kreeg een allerliefst cadeautje van Angeline.
Een superleuk prinsessentasje voor onze prinses en een ander klein tasje en een ketting voor mij.





Geweldig, zo'n swap!

I would die for that

De IVF'ers onder ons kennen onderstaand nummer ongetwijfeld. Een paar jaar geleden pijnigde ik mezelf regelmatig met het luisteren ernaar en huilde ik er tranen met tuiten bij. Ik kwam het nu toevallig nog eens tegen en nog steeds moet ik een traantje wegpinken. Het allesoverheersende verdriet is gezakt, maar vergeten doe ik het nooit.

Ik word dan ook pisnijdig als er weer eens zo'n bericht in de media verschijnt. Wat bezielt zo iemand? Verplicht steriliseren die handel. Depressie of niet, no mercy.

Lief klein Tibetaans meisje, deze is voor jou:

Skinny Lola

Al heel lang, eigenlijk al ongeveer sinds de dag van haar geboorte, vragen haar 2 strakke-broeken-met-onderbroek-erbovenuit dragende broers wanneer Lola nou ook eens een skinny aan mag. En today was the day!




Kan ze misschien eindelijk eens gaan kruipen, met zo'n stoere broek aan.
Of omrollen. Zou ook zomaar leuk zijn.

Harry en de tasjes

We hebben Harry overleefd. Of Harry heeft ons overleeft, eigenlijk. Zijn 12 bijzonder luidruchtige buurmeisjes. We hebben heerlijk gegeten in een restaurantje waar ik anders echt nooit naar binnen zou gaan. Man en ik hebben er zelfs een paar weken geleden nog voor gestaan en "wie gaat hièr nou eten?" tegen elkaar gezegd. Piepklein huisje, ouderwetse gordijntjes en San Severia's voor de ramen die al maanden (jaren?) niet gepoetst waren. Maar de binnenkant, en vooral het eten, waren beter dan de buitenkant. Halverwege de avond schoven we een paar stoeltjes op zodat we met iedereen konden kletsen, wat vooral voor mij leuk was want ik kende ze nog niet goed. Maar wat een gezellige buurvrouwen heb ik! We hebben ons slap gelachen. Ik moet mee naar de Zumba en naar de badminton en we moeten vooral ook eens gaan lunchen tussen de middag. Dat laatste juich ik van harte toe. Maar over al dat sportgedoe moet ik nog eens heel diep nadenken. Zo sportief ben ik sowieso al niet, maar na 1.5 jaar van totale nonsport, lig ik natuurlijk na 1 dansje of 1 partijtje (heet dat eigenlijk wel zo? Een partijtje badminton??) al hijgend langs de kant.

De wijn vloeide rijkelijk. En Harry trakteerde. Na het etentje kwam iedereen mee naar ons thuis alwaar we de mannen in licht danwel iets minder licht benevelde toestand aan ons kookeiland aantroffen. Lola zat er ook lekker tussen te kraaien. Na een paar uurtjes slaap wilde ze ab-so-luut niet meer en heeft meneer Ettepet haar maar uit bed gehaald en tussen de mannen geplant. Een geweldig idee, want na die nachtelijke escapades heeft ze in 1 ruk tot 10 uur 's morgens geslapen. Thanks Lo'tje, kon mama ook eens fijn doorslapen. Dat was voor het eerst in laaaaange tijd!

De volgende dag hadden we een kinderfeestje en de tasjes waren een hit! Ze waren net op tijd af en de kleine dametjes waren er heel blij mee.





Ik heb zelfs bestellingen gekregen! ;-)

Breien en haken is hip!

Om te bewijzen dat ik eigenlijk helemaal geen nerd ben maar juist überhip, moet ik u mijn 2 nieuwste hobbies laten zien. En ja ik ben me ervan bewust dat sommige van u me nu nog nerdiger zullen vinden.

Ik ben namelijk aan het breien en haken geslagen. En breien en haken is hip! Jahaa dat is hip. En trendy. En iets voor De Moderne Vrouw Van Vandaag. Echt.

Want wat moet je doen als je dit wilt, maar geen steek kunt breien?

Dan ga je naar je moeder met het patroontje, vraagt hoemoetanou en laat vervolgens alles 'per ongeluk' bij haar slingeren. En de volgende keer dat je daar komt zijn de slofjes af! Zo hebben we dat gedaan.

Maar ik wilde er zelf ook nog een paar maken dus wat doe je dan?
Juist, dan koop je dit, belt 100x je moeder en na wat gevloek heb je dan zomaar ineens dit:



Zijn ze niet énorm schattig? Alleen jammer dat Lola ze altijd na 4 seconden al uittrekt en we ze dus nooit aandoen.


Kijk, daar gaan die kleine handjes alweer naar de slofjes:



Verder zag ik van de week een heel leuk kleinemeisjestasje in een winkel.
Met vilt en Festonsteken en gehaakte bloemen enzo. Very cute. Maar ook very expensive. 80 Euro expensive. Maar ik wou het hebben hebben hebben dus keken we in onze stash of we nog vilt hadden (ja), kochten een bolletje wol en een haaknaald, wierpen een blik op You Tube om te leren haken, vonden deze site, stuurden een mailtje naar de eigenaar van de site toen we vast zaten (bedankt voor de uitleg Maaike!) en haakten als een gek allerlei bloemen.



Hiermee moeten zaterdag dus 2 tasjes gemaakt zijn. Voor de dochters van een vriendin waarvan er eentje jarig is.



Dus als u me nu wilt excuseren. Ik moet gaan haken.

Harry's Maagdenkoor

Wij wonen in een hele lange straat, waar we wel onze buren kennen en nog wat plebs verderop, maar voor de rest niemand.

Een gedeelte van onze straat organiseert elk jaar een Nieuwjaarsdrink bij één van de bewoners thuis. En laat dat nou net het stuk straat zijn waar wij ook wonen. Vorig jaar, toen we er pas woonden, waren we blijkbaar niet leuk genoeg te nieuw in de straat om uitgenodigd te worden, maar deze keer waren we van de partij. Ik had geen idee dat er zulke leuke mensen in onze straat woonden! Stad hè. Niemand kent elkaar. Al die mensen hebben heul veul kinderen. Gekgenoeg bijna alleen maar meisjes, dus leuk veel vriendinnetjes voor Lola. En ik heb meteen ook een babysit gescoord onder de oudere meisjes.

En zo kwam ik er dus achter dat er naast mijzelve, nog 4 Ollanders in onze straat wonen. Najaaa! Nooit geweten. De oudste van die 4 is Harry. Een supergrappige 70-jarige. Vorig jaar tijdens de drink had hij gekscherend gezegd dat hij alle jonge dames uit de straat uitnodigde voor een dinertje in een restaurant in onze straat. Alleen de dames. Als zijn harem. En de dames gingen nog met hem mee ook! Hij noemde ze Harry's Maagdenkoor. De avond moet hilarisch geweest zijn dus maakte hij er een jaarlijks terugkerend event van. En Yours Truly is dit jaar ook uitgenodigd. Want ik ben natuurlijk nog een héle jonge deerne. Ja.

Nu vrijdag word ik één van Harry's Maagden en gaan we uit eten. Harry en een stuk of 15 buurvrouwen. Dat wordt lachen.

Mijn mannetje heeft vrijdag dan maar alle dames hun mannen uitgenodigd om bij ons pinten te komen pakken. Hebben ze ook wat.

Wordt ongetwijfeld vervolgd.....




Dit liedje heeft uiteraard geen enkele betrekking op bepaalde personen uit bovenstaande tekst.

We maakten een taartje

Gelukkig Nieuwjaar wensen mag tot en met Driekoningen he? Mooi. Dan ben ik netjes op tijd. Gelukkig nieuwjaar dus voor iedereen! En vooral de ongewenst kinderlozen onder ons wil ik een supervruchtbaar jaar toewensen!

Ik wilde een taartje maken. Voor de vogels. Bij gebrek aan eigen al-kunnen-knutselen kinderen en puberstiefkinderen die taartjes maken maar sloom vinden, ging ik met mijn hebben en houden langs bij mijn neefjes en nichtje.


Dus. Men neme een paar blokken frietvet en verschillende vogelzaden.



Men late het vet smelten, men gooie de zaden erbij en men late het vet weer stollen.



Men pakke een paar neefjes en een nichtje bij hun lurven en sommeert ze een taartje te versieren.





Men juiche verheugd bij de aanblik van de resultaten.



Men onderneme zelf ook een poging om een taart te maken.



Men zette hem op de tuintafel.



Na een dag schrape men honderden witte vogeldrollen van het terras en verhuize men hem naar het gras.