I love you's

We gaan de komende blogjes even terug in de tijd.

Deze cakepops heb ik voor Lola's afscheid van de crèche gemaakt, een maand geleden.

Ik maakte ze samen met mijn moeder, die tijdens het maakproces (van maar liefst een héle middag) maar bleef zeggen 'waarom maak je niet gewoon ronde lollies? Dat is toch veel gemakkelijker?

En zoals altijd bij moeders, had ook zij natuurlijk (weer) gelijk. Want mèn, wat een werk, cake verkruimelen, mengen met prut, bollen draaien en dan vooral ook nog al die bollen tot min of meer mooie hartjes -of I love you's, zoals Lola ze noemt- kneden, zorgen dat Lola en haar neefjes niet àl het deeg opeten, in de chocolade dippen (en niet te lang want anders valt alles van het stokje af, been there, done that), dan snel sprinkles erop voor de chocolade stolt, cellofaantje er rond en een labeltje eraan. Pfieuw.
En toen hoorde ik een paar dagen later van haar dat ze bij de Action hele goedkope cakepopmakers hebben. Inderdaad ja, voor maar €12.49! Maar dan had ik natuurlijk niet van die leuke hartjes gehad.
Misschien iets voor volgende keer. Dan wil ik nl Hello Kitty's maken. Maar die zijn dan weer ovaal...

Maar het was het waard, want ze zijn leuk geworden en ze vielen -letterlijk en figuurlijk- in de smaak bij de kinders.

Ik had witte chocolate chips gekocht, waar ik roze kleurstof door deed en ook door de cake had ik kleurstof gedaan. Het zag er allemaal heel chemisch uit, maar eigenlijk was het best heel lekker!

Het idee was om met eetbare inkt aan de ene kant 'daag!' en aan de andere kant 'Lola' op de lollies te schrijven, maar na welgeteld 1 lolly deed mijn spiksplinternieuw aangeschafte pen het al niet meer.

En eigenlijk zag heel die eetbare inkt er in mijn hoofd toch veel leuker uit dan op de lolly, dus de 34 andere lollies kregen een labeltje. En een cellofaantje natuurlijk.

Daag Lola!