maandag 31 augustus 2009

Onze Zijden Bruiloft























Wij zijn a.s. donderdag 4 jaar getrouwd! En nog steeds even happy as ever! Is dat niet geweldig? Dat je nooit ruzie hebt (behalve over IVF), dat je overal hetzelfde over denkt (en vaak op hetzelfde moment hetzelfde denkt), dat je dezelfde smaak hebt, dat je van dezelfde dingen houdt, dat je weet dat hij nooit iets zal doen om je pijn te doen (en visa versa), dat we nog steeds zoveel lol hebben samen, dat de s.ex niet te evenaren is, dat je meteen al wist dat je je soulmate te pakken had, dat hij de aller- allerliefste is, dat hij bovendien zo ontzettend goodlooking is, dat je voor altijd bij elkaar wilt blijven, dat het gewoon allemaal zo heerlijk mmmm is.....

Kortom, dat je een verrukkelijk lekker ding aan de haak hebt geslagen, die bovendien ook nog eens helemaal geweldig on the inside is!



Zoetsappig allemaal hè? Maar het is gewoon waar! My Husby is the best!
Zo, op deze liefdesverklaring kan hij weer een jaartje teren.



4 jaar getrouwd heet trouwens een Zijden Bruiloft. Dat wist u niet hè? Gossiegos u leert hier toch uitermate interessante dingen op dit blog hè? En dit alles gaan we volgend weekend vieren in Amsterdam. Onze favo-shop-stad. En ja, zelfs dàt doen we allebei graag! Maar nou ben ik soms een beetje laks en altijd vergeetachtig en ben ik dus vergeten om 'ons' hotelletje te reserveren, en nu zit het vol.


Dus als die anderhalve man vrouw en die paardenkop die mijn blog lezen toevallig een fijn hotelletje in een leuke buurt in Amsterdam weten, dan hoor ik dat graag. Wij zullen niet aan u denken als we tussen de lakens liggen.

woensdag 26 augustus 2009

J.ointen en Pukkels


Ik deed dus een festivalletje. Alwaar je al s.toned werd van alleen maar te ademen. My God er werden me toch toeters van j.ointen geblowed! Nou heb ik in mijn tijd heus ook wel het één en ander gerookt en/of geknabbeld en ik heb zelfs een keer eigenhandig een spacecake gebakken, maar ik kreeg er alleen maar heel veel slaap van. En heb de laatste keer (tig jaar geleden hè mensen) op m'n knieën boven de pot gehangen, dus ik liet het j.ointengeweld *ook* deze keer fijn aan me voorbijgaan. Moet er niet aan denken om op m'n knieën boven een Dixie te hangen.
Pukkelpop dus. En pukkelig dat het er was! Nog nooit zo'n bende bezopen 15-jarigen bij elkaar gezien! Ok wel, maar das lang geleden. Ik zou me bijna oud gaan voelen. Bijna hè, want dat ben ik natuurlijk niet. Ik zeg piep en ik zeg jong. Dus ik hupste en hopste lekker mee met de jongelui. En at een vette bak friet met een dikke klodder mayoketchup. Ketchup is 0 punten hè. Dat friet 1000 punten is negeer ik gewoon even. En een fricandel, die at ik ook. Lekkere festival-freet.
Ik was bijzonder gecharmeerd van Air Traffic (wat een stem!) en the Airborne Toxic Event. Ook de Ting Tings waren geweldig. dEUS was ok. Maar mijn grote favoriet was Snow Patrol. Lekker ding die Gary Lightbody. Gary Lichtlijf. Wat een naam. Beetje slungelig, maar leuke vent. Kwam bij dEUS ook nog even on stage om een nummertje mee te zingen. In een gek ruitjesbloesje.
En toen wou ik hier een Youtube filmpje zetten, maar het lukt me nog steeds niet om dat te uploaden. Zal waarschijnlijk iets heel simpels zijn, maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar aarrgghghh!
Tijdens 'Midlife Crisis' van Faith no More (heb ik niet gezien) wilde een lichttechnicus van la Roux effe een stagedive'je doen. Maar hij kwam een metertje te kort en vloog tegen de dranghekken. Head first of course. Auw. Pijnlijk maar ik moet er stiekem toch een beetje om lachen. Wat zou hij gedacht hebben? 'Hmm, best ver, maar misschien kom ik er wel?' De zanger van Faith no More stopte met zingen, ging kijken, zei 'that is fu.cked up!' en zong weer verder.
In de VIP kwam ik een dame tegen met een 2 maanden oude baby in een draagdoek. Op een festival! Call me oldfashion, maar dat zou ik nooit doen met mijn baby. Is 'tie al doof voordat hij kan praten! Zou u dat doen, een baby meenemen naar een festival waar keiharde muziek gespeeld wordt??
Dat was de festivalzomer weer voor mij. Tot volgend jaar!
Verder gingen we deze week naar de psycholoog, waar we sinds enkele maanden braaf heen gaan. Veel mensen hadden het me al heel lang aangeraden omdat het kinderloos blijven nu wel heel erg dichtbij komt, en het steeds moeilijker te verwerken is, maar ik wilde niet. Dacht dat het vroeg of laat wel zou lukken en dan zou ik geen psycholoog meer nodig hebben. Was I wrong. Het is echt wel fijn om met een onpartijdige persoon te praten. Hoewel, praten. Veel meer dan huilen en snikken doe ik daar eigenlijk niet. Maar toch, fijn.
En ik zou dus vanavond gaan hardlopen hè. Echt. Deze keer ging ik het zeker doen. Maar ik ging niet. Husby belde en stelde voor om in de stad te eten op een terrasje. Hmm moeilijke keuze: Terrasje? Hardlopen? Terrasje? Hardlopen? Het was een close finish maar het terrasje heeft nipt gewonnen.
Nu ben ik rommelspullen aan het uitzoeken. Rommel is my middle name dus ik heb wel teenentander in da house. Ik moet verhuizen hè, dus alles wat we een jaar niet gebruikt hebben moet het veld ruimen vindt Husby. Ik ben alleen niet zo goed in weggooien. Ben eigenlijk heel slecht in weggooien. Maar zaterdag ga ik op de rommelmarkt zitten en dan gaat de helfteen klein gedeelte van onze inboedel weg. En alles wat niet verkocht wordt, gaat daarna in een grote container. Ik gooi weg! Goed van mij hè?

donderdag 20 augustus 2009

Zo f*cking schattig!

Poehee ik had het er maar druk mee deze week. Met feestjes, bbq's, strand en zwembad.
Ja, iemand moet zich opofferen hè?

Neefje S. werd 2. En dronk er een stevige pint op.

Jupiler hè, want Heineken mag niet meer in huis gehaald worden sinds er een Belg zijn intrek in onze familie heeft genomen.

Stiefzoon B. verkleedde zich als rocker in mijn jas, laarzen en zonnebril en speelde zijn niet onverdienstelijke repertoire voor een bende gillende fans. Wij.

En ja die lelijke kastjes op de achtergrond gooien we heel ver het raam uit met de verhuis.

Verder ging ik naar mijn geweldige osteopaatje die kneedde, kraakte en masseerde dat het een lieve lust was en ze voelde dat ik veel rustiger dan anders ben, net voor een poging. Hoekandanou? Ik heb volgens mij nog nooit zo stijf van de stress gestaan. Maar goed, ik ben dus Mrs. Zen in levenden lijve volgens haar. Mij best, het kan maar helpen. Misschien omdat ik nu wakker lig van het nieuwe huis en hoe we het gaan inrichten en al veel geld aan het uitgeven ben in mijn hoofd aan spiksplinternieuwe stuff, en (een heel klein beetje) minder aan onze kinderwens denk? Het zou zomaar kunnen!

Over die kinderwens gesproken. Ik moest vanmorgen in alle vroegte (lees: 6 !!!! uur) opstaan, op mijn vrije dag nota bene, om een echootje te laten maken. Terwijl ik in de stijgbeugels klom kwam er een klasje stagiaires tussen mijn benen hangen om alles eens fijn in het echt en van dichtbij te bestuderen. Vroeger had ik dat vervelend gevonden. Nu denk ik doe maar knullen. Ik lig daar nu net zo makkelijk voor de hele klas met mijn benen wijd, als dat ik een kopje koffie in de bedrijfskantine drink. Alles zag er mooi uit zei mevrouw de dokter (dank u, ik heb m'n best gedaan met het scheermesje vanmorgen) en we mogen verder naar de volgende ronde. Die is 15 september. Dan is het ongeveer D-day voor de donor en dus ook voor mij.
Tot dan gaat de donor zich dagelijks helemaal volproppen met hormonen en ga ik mijn dagen vullen met het 3x per dag snuiven van Suprefact. Krijg je lekker hoofdpijn van. Het 4x per dag slikken van Progynova en 1x per dag Foliumzuur. En daar tussendoor doe ik nog wat moeite in de keuken om gezond te koken op m'n 3-pitsgasstel (in het nieuwe huis heb ik er 5! 5! 5!!!) en slik ik een vitaminepreparaat. Ik ga volgende week echt (ja nu ècht) beginnen met hardlopen en ik *probeer* relax te zijn. En ik ram nog wat antioxidanten en vitamines in mijn Husby en heb geëist dat hij mee gaat hardlopen. Dat doet hij niet.

Vandaag waren we in het zwembad. Met neefjes, nichtje en stiefkinderen. Neefje S. vond de in een kring staande voetballende pubers erg interessant en liep -incognito met de bril van zijn moeder op en mijn slippers aan- de kring in en pakte de bal af.
'Oh hij is zoooo f*cking schàttig' kraaide een meisje. En zeg nou zelf, hij ìs toch ook f*cking schattig?!

Toen we naar huis gingen lieten *andere* mensen teenentander achter op de weide. Aso's.


Morgen ga ik naar een andere weide. Die van Pukkelpop. Heb mijn pukkels al gekweekt van de week. Husby is daar vandaag al. En blijft vannacht in de laadbak van een pickup-truck overnachten. Penopauze denk ik.

vrijdag 14 augustus 2009

Gewicht Kijken

En zo was ik ineens 1.5 kg afgevallen in 2 dagen.
Jawel dames en heren. En ik heb wel 4 stukken taart gegeten deze week!


Toen ik dinsdag alwéér een halve kilo aangekomen was en inmiddels 2 hele kilo's boven de 60 uitstak (wat me nog nooit gebeurd is), bedacht ik me dat het nu echt afgelopen moest zijn. Ik ging op zoek naar het W.eight W.atchers boekje dat ik jaren geleden eens van een vriendin gekregen - maar nooit gebruikt - heb.


En we gingen punten tellen. 18 mag ik er. Als ik onder de 60 weeg nog maar 17. En guess what: ik heb er nog plezier in ook! Ik vreet me nog steeds te pletter, net als altijd, maar nu eet ik fruit, kerstomaatjes, komkommerstukjes enzo en dat zijn 0 punten.


Ik dacht altijd dat de WW niks voor mij was, met mijn onregelmatig leven en te graag uit eten gaan en een drankje (of 2) drinken.
Maar ik merk nu al, na 3 dagen, dat je veel bewuster met eten omgaat.
Zo moest ik van de week voor 2 collega's een zak drop meebrengen uit Nederland. Want hier is bijna geen drop te vinden. En zo kreeg ik ook een schaaltje drop op mijn bureau. I looove drop, maar heb er toch maar 2 (!)gegeten. 2 dropjes, terwijl heel de middag die droplucht in mijn neus kringelde! Vindt u mij niet enorm stoer?
2 dropjes zijn wel 1 hele punt dus waar ik anders met gemak eh...100 dropjes (50 punten!!) at, at ik er nu maar 2. En dat was ook goed!

As we speak zitten we aan de caipirinha's op kantoor. Moest ik effe incalculeren in mijn regime, maar ook dat gaat! Dan eet ik voor de rest minder. Ik vind het zo leuk om overal de 'minste caloriën variant' van te vinden!


Maar nu komt het weekend eraan. Ben eens benieuwd hoe ik daar doorheen geraak. Want in het weekend gaan normaal alle remmen los, culinair gesproken. Ik weet het u te vertellen na het weekend.

Oh en ik heb ook, thanks to Nicoleke, het start-to-run programma van E.vy G.ruyaert gedownload. Was toch al van plan om te gaan hardlopen maar met een beetje aanmoediging erbij gaat het vast veel lekkerder.
Daar moet ik nog aan beginnen, aan dat lopen. Stel het steeds een beetje uit.

Maar voor de rest ben ik errug trots op mezelf dat ik het toch maar mooi al 4 dagen volhou!

Hoor ik daar applaus??

zaterdag 8 augustus 2009

Van de weegschaal en het in de bosjes plassen

Vanmorgen begon ik de dag met een bezoek aan de weegschaal. Ze zeggen altijd dat je, wanneer je getrouwd bent, een kilo per jaar aankomt. Van het 'goede leven'. Nou, ik kan u vertellen: dat is niet waar! Het is méér. Bloody hell zeg, wanneer stopt dit? Ik hoop nog minstens een jaartje of 50 getrouwd te zijn. Give or take a few, want 50 is wel erg optimistisch. Tegen die tijd ben ik allang uit elkaar geknald als dat zo doorgaat. Dussuh $%grmlµ@#& kilo gedeeld door 4 jaar x 50 jaar is maar liefst een vette 75 kilo schoon aan de haak. Erbìj! (ik hoop dat u nu niet gaat berekenen hoeveel ik in die 4 jaar maar liefst ben aangekomen)
Heb vandaag dus maar wéér eens het Goede Voornemen genomen (gemaakt?) om te gaan hardlopen. Blegh. Hate hardlopen. Of eigenlijk love hardlopen; als ik eenmaal bezig ben. Maar vóórdat ik aan de gang ga, dat duurt me toch een tijd!
Alles is eigenlijk wel een reden om het niet te doen. Het is véél te warm vandaag. Nee, vandaag niet, het is een beetje te koud. Nee zeg, ik heb net gegeten, nu kan het niet. Ik denk dat ik straks moet poepen dus ik ga maar niet. Ik ben nog moe van vorige week. Ik wil vandaag eens vroeg gaan slapen dus het lopen zal erbij inschieten. Ben eigenlijk helemaal niet te dik, dus hoef eigenlijk niet te lopen. En zo voort en zo verder.
Maar nu moet het toch echt maar eens gaan gebeuren. Morgen, als het minder warm is.

Wij gingen vandaag naar Maastricht. Mestrich. Geweldig taaltje.
Op de snelweg net buiten Antwerpen kwamen we 2 Scouts Chiro-jongemannen tegen (Scouts zeggen tegen de Chiro schijnt vloeken te zijn hier in België. Heb geen idee wat het verschil is). Die graag een lift wilden. En die kregen ze. Ze waren vanmorgen al helemaal uit Kortrijk gelift en moesten naar...ehh ja waar is het nou ook alweer precies waar we moeten zijn? Zeiden ze in onverstaanbaar West-Vlaams. Bij Hasselt in de buurt denk ik. Iets met een K ofzo. Ehh ja. Das duidelijk. Nou wij brengen jullie er wel even heen dan. Moeten toch die kant op. Toen de stafkaart en de wegenkaart en het adres bovenkwamen bleek dat ze in K.anne moesten zijn. Bij Maastricht dus, niet Hasselt. Lang leve de gps want men o men wat is me dat een gat! En de verzamelplaats (al de Chiro-mannetjes kwamen liftend) was niet zomaar in het durp bij de kerk, nee dat was in het Hol van Pluto. Hier dus zo ongeveer:

Een 4x4 zou er nog problemen gehad hebben. We hebben de boys gedropt net voordat we met auto en al in die grote diepe plas op het landweggetje gingen verdrinken en ze hebben de resterende 200m verdergelopengekluund. En toen moest die debiele vrouwelijke bijrijdster ook nog een foto van ze maken:

Nu we daar toch helemaal only the lonely in het grote boze bos waren, zag ik mijn kans schoon om een plasje te plegen. Moest al meer dan 3 kwartier hoooog nodig dus een pittstop was zeer gewenst. Nou moet u weten dat ik niet kan wildplassen. Niet zonder achteraf natte kledingstukken in ieder geval. Meestal rij ik de rest van de rit met een halfnatte onderbroek of nog vaker doe ik eerst heel mijn broek uit en dan nog raak ik mijn schoen(en). Ik had 'het' al een tijdje niet meer gedaan dus wou vandaag nog eens testen of ik het al droog kon.
Ik kan u melden dat ik het, na 37 jaar en 4 maanden, nog steeds niet kan.
De reden dat we naar Mestrich gingen -want dat was natuurlijk niet Chiro-boys naar hun logeeradresje brengen- was Meubeltjes Shoppen. Voor het Nieuwe Huis.
Op de deur van de beoogde op internet gevonden Maastrichtse winkel stond: ik ben even naar het magazijn. Bel 06-blablabla. Hmm. Komt dat nog voor ja, dat mensen hun winkel gewoon slúiten midden op de dag en even weg gaan? Dacht dat dat iets van vroegâh was. Of toen lieten ze hun winkel waarschijnlijk gewoon open. Niemand stal toen.
En als je dan belt en hij zegt ik ben er binnen 10 minuten, dan moet je dat vooral niet geloven. Na 40 minuten zijn we maar afgedropen. Terug naar België. Winkel zag er toch niet leuk uit in het echie trouwens.
Heel even heb ik nog watertandend voor een Limburgse Bakkerij gestaan, op het punt om een overheerlijke vlaai mee naar huis te nemen, maar gezien de gebeurtenissen van heden morgen, toch maar niet gedaan. Flink hè? We zijn daarna wel door een McDrive gereden en hebben ook nog borrelnootjes en snoep gekocht in de supermarkt fruit gaan kopen.
De volgende winkels op onze wij-willen-meubels-scoren-route waren wèl leuk en er bleek weer maar eens dat alles wat ik geweldig vind, duur is. En dan bedoel ik dus duur. As in onbetaalbaar voor een doorsnee werkmens als ik. Kijk maar eens op deze site (ik probeer even dat linkjesgedoe). Maar we gaan daar waarschijnlijk wel een tafel kopen en dan verder niks meer want daar hebben we dan geen geld meer voor.
We hebben (in een andere winkel) ook nog een tuintafel + 8 stoelen gekocht. Want eind oktober, als wij in ons huisje mogen, is dat natuurlijk een on-mis-baar item, dat snapt u. Maar veul korting hè, en ik blijf natuurlijk wel een Hollander.
En nu is mijn Husby ziekjes. Hoofdpijn, warm (koorts?), lusteloos, algehele blegh. Wat zijn eigenlijk de symptomen van de Mexicaanse Griep?

donderdag 6 augustus 2009

Op een dag vind je de job van je leven!

Wat wil je later worden? vroeg Husby aan zijn 10-jarige zoon M.

Nou heb ik geen kinderen, maar ik kan me voorstellen dat je als ouder bepaalde hopes & dreams voor je kinderen hebt. Verwachtingen misschien zelfs. Ik hoop dat mijn kinderen goed terechtkomen en een leuke job vinden. Misschien kan hij/zij wel ingenieur worden. Of dokter. Advocaat. Leraar. Veel geld verdienen is niet belangrijk, als ze maar gelukkig zijn en hopelijk maken ze de goede keuze. Dat soort dingen.

M. doet het leuk op school, haalt goede punten en is een pienter mannetje.
Dus wat antwoordt een slim jongetje op die vraag?
IK WIL LATER ZWERVER WORDEN!
Uhm. Come again? Ja, zei hij, jullie zwerven toch ook graag over de wereld om allerlei dingen te zien en dan heb je eigenlijk altijd vakantie!

Hmm. Ja. Als je het zo bekijkt. Eigenlijk nog niet eens zo’n gekke beroepskeuze. Zwerver. Misschien kan ik me nog laten omscholen!!

dinsdag 4 augustus 2009

ikke nie snap

En weet je wat ik nou niet snap hè? Dat ik toch echt alinea's maak maar dat alles gewoon in 1 groot stuk gepubliceerd wordt. En waarom die foto van die file zo klein is. Snap ik ook niet.
Moet nog veel leren over blogland...

Heb geen zin meer om me daar nu nog in te gaan verdiepen. Morgen is er weer een dag. Als u in de tussentijd de urge voelt om me de oplossing voor mijn probleem door te geven, dan hoor ik het wel!

Truste!

Weekend Adventures

Nog maar pas blogger en al 5 dagen niets geschreven. Shame on me.

Dus. Wat hebben wij de afgelopen dagen allemaal beleefd in en om Huize Edje?
Wij gingen logeren. In Alkmaar. Bij vrienden R & I. En toen stonden we hier:



4 uur lang. In de file. 4 UUR LANG!!! Er waren blijkbaar veel gays onderweg naar hier: www.amsterdamgaypride.nl/. Wisten wij veel dat dat nu was.
We kletsten bij, gingen naar het strand en dronken lekkere wijntjes en Hoegaarden Rosétjes. Ooit geproefd dat laatste? Is iets nieuws geloof ik en heb het pasgeleden bij het concert van Madonna ontdekt. Errug lekker! Ben meer een wijntypje, maar dit biertje kan ik ernstig waarderen! Het was zo'n dag waarop je eindeloos lang in het zonnetje kon blijven zitten en dat deden we dan ook. Na een salade (ikke) en visjes en ribbetjes (de rest) in de enige strandtent die het strand rijk was, zakten we af naar de plaatselijke kroeg en veel later zakten we op onze logeermatras op zolder. Leuk, vrienden zien die je niet zo vaak ziet!
Zondag reden we terug richting la Belgique want er stonden nog meer dingen op het programma. Dit namelijk: http://www.lokersefeesten.be/ waar onder andere Anouk kwam optreden. Nou heb ik Anouk al eens live gezien en ik vond dat toen zwaar k.u.t.. Het enige wat ze zei was 'hallo België' en dat was het dan wel zo'n beetje. Voor de rest dreunde ze haar riedeltje ingestudeerde liedjes op en ik denk niet eens dat ze een bisje heeft gezongen. En als dat wel zo was dan heeft het geen indruk op me gemaakt. Waarschijnlijk was het toen niet de goede tijd van de maand ofzo want nu was ze geweldig! Lekkere muziek, die Anouk! Gelukkig had ze haar gouden tandjes op haar nachtkastje laten liggen.
Verder traden nog Valentine en the Scabs op. Ik had van beiden nog nooit gehoord. Ben ik nou een muziek-barbaar? The Scabs zijn een stel oude Belgische rockers. Die hun beste tijd duidelijk gehad hebben. Meneer Frontman Valentine vroeg 83x of alleschgoed? was en hij vond dat het belgische bier bij zijn very good friends van toek five (toog 5) geweldig was. Ook dat zei hij een keer of tig. Verder had hij weinig te melden. Ook music-wise niet.
Vanavond ging ik uit eten met zwanger-van-een-tweeling vriendin C. En daar heb ik het moeilijk mee. Niet met eten. Wel met zwangere vriendinnen. En zwangeren in het algemeen eigenlijk. En zeker zwanger-van-een-tweeling-zwangeren, want dat zou ik zelf ook zo graag willen! Ik merk dat ik onbewust zwangere mensen altijd een beetje mijd. En das erg. Mag ik niet doen. Maar het maakt me altijd een beetje verdrietig en strontjaloers.
Als ik dat tegen mensen zeg word ik vaak verkeerd begrepen. Want ik ben toch wel blij voor die dames?! Tuurlijk. Heel blij. Maar het is zo confronterend. Ik zou ook zo graag te koop lopen met zo'n mooie ronde buik en er te pas en te onpas over wrijven en praten over de babietjes in wording. Mensen die al zwanger worden van alleen maar naar elkaar te knipogen begrijpen niet hoe pijnlijk het voor ons soort is om steeds maar weer *gefeliciteerd!* tegen iedereen te moeten roepen, geacht te worden om alle babyverhalen met veel plezier aan te horen en heel geinteresseerd te vragen of ze misschien nog ziek zwak of misselijk geweest zijn lately. En zelf nooit aan de beurt te zijn. Ons verdriet zie je niet aan de buitenkant dus bestaat het voor veel mensen niet.
Verder was het pizza'tje heel lekker. En het gezelschap gezellig. En de babyverhalen leuk. Want ik hou natuurlijk wel van babyverhalen hè. Don't get me wrong.
Zo. En als nu iemand me kan vertellen hoe ik die links anders kan maken. Dus dat ik zeg: blablabla en dat daaronder de link zit. Help. Anyone?!