Babytalk, geklus en geklaag

En wat is er, behalve gigantische lichaamsdelen en andere lichaamsdelen die gewoon helemaal foetsie zijn, verder nog allemaal te melden vanuit Huize Ettepet?
Een heleboel !

Babytalk is al wat de klok slaat nowadays. Dus leest u dat liever niet, haak dan hier af, want het wordt een laaaange log. Doei!

We worden een beetje zenuwachtig (of ik alleen eigenlijk. Meneer Ettepet blijft de zennigheid zelve). Ik ben niet zenuwachtig voor de bevalling zelf, want het is erin gekomen en op de één of andere (pijnloze, kan dat?) manier zal het er ook wel weer uitkomen. Maar zenuwachtig of alles wel goed zal gaan tijdens de bevalling. Er zijn al hele doomscenario’s de revue gepasseerd in mijn hoofd, maar die gedachten stop ik meteen weer weg. Niet aan denken. Ook denk ik vaak ‘zal ik het wel kunnen?’ en ‘zal ik een goede moeder zijn?’.

Maar de nieuwsgierigheid is het grootst. Hoe ziet hij/zij eruit? Lijkt hij inderdaad op zijn vader, zoals de gyn zei (jajaja!!!) ? Wat voor karaktertje wordt het? Hoe zal het straks zijn met een kindje erbij? Hoe gaan de jongens reageren op hun broertje/zusje? Zij worden trouwens ook héél nieuwsgierig. Ze vragen honderduit over de baby, de kleuren voor het kamertje, de naam en vooral: welke kleur muisjes we op de beschuitjes gaan doen. Want ook zij weten het geslacht niet. Onze baby gaat dan wel in België geboren worden, maar ik ga mijn roots natuurlijk niet verloochenen. Dus beschuit met muisjes moeten er zijn! Over de nationaliteit die hij gaat krijgen, worden we het dan weer niet eens. Hij krijgt al de achternaam van zijn vader, dus vind ik dat hij mijn nationaliteit mag krijgen, maar daar is meneer Ettepet het gek genoeg niet mee eens. Zelfs de 2 nationaliteiten is een no-go.

Vorige week woensdag hebben we de 32 weken echo gehad en alles was weer perfect. Ik ga straks het perfectste beebje ooit baren! Wat wil je ook, met zulke ouders. Daar moet een superbaby uit ontstaan! Dat zeg ik! Er zijn wel fotootjes van, maar heel onduidelijk. Ons beebke lag met zijn hoofdje frontaal in de lens te kijken en je kunt er eigenlijk niet veel van maken.

Onze prins/prinses is wel wat aan de zware kant met zijn 2 kg en 13 gram, maar dat kwam door zijn lange beentjes zei de gyn. Hopelijk gaat dat gewicht niet meer al te stijl omhoog in de resterende 7 weken, want ik wil bij voorkeur geen 10-ponder uit moeten poepen straks. Hij ligt al sinds 5 weken met zijn hoofdje naar beneden en trappelt er soms lekker op los. Maar eigenlijk is het een rustig kindje volgens mij (al heb ik geen vergelijkingsmateriaal), want overdag voel ik ‘m bijna nooit en ’s avonds laat hij een beetje gekronkel voelen, maar er zijn nog geen drastische buikverplaatsende movements waargenomen tot nu toe. Als de papa zijn handen op mijn buik legt, stopt hij trouwens bijna altijd met trappelen. Poor dad.

Speciaal voor de koningin heb ik vandaag het enige oranje-achtige (yeah yeah I know, het is eigenlijk helemaal geen oranje) aangetrokken waar ik nog enigszins inpas en een buikfotooke laten maken door mijn ega. Ik weet dat u zulk soort foto’s niet te versmaden vindt:



Verder ga ik trouw elke week naar de zwangerschapsyoga en Husby is ook al 1x meegeweest. Gelukkig voor hem moet hij in totaal maar 2x mee. Iets minder trouw ga ik naar het zwangerschapszwemmen. Wat ik overigens wel heel erg leuk vind, maar met mijn ontplofte lijf vind ik dat eigenlijk geen porem meer. Hopelijk volgende week weer wel, na een sauna’tje en een lymfedrainage…

Nu slijt ik een gedeelte van mijn avonden zo:



Met de pootjes omhoog tegen de muur. Moet van de yogajuf. Eigenlijk moet ik overdag ook elk uur 5 minuten met de beentjes omhoog, maar ik zie me al bezig op mijn werk. Dat doen we dus niet. En na een kwartiertje 's avonds heb ik het ook echt wel gehad hoor...maar het verlicht wel iets.


*klaagmodus aan*
Behalve dikke pootjes en een dik lijf, heb ik ook last van brandend maagzuur. Het is even weggeweest, maar kwam vanmiddag in vol ornaat weer fijn bij me terug.
Slapen doen we met de beentjes een heel stuk omhoog en door die houding draai ik blijkbaar in mijn slaap op m’n rug. En word ik wakker van mijn eigen gesnurk. Ik had dus net hèt middeltje tegen Husbygesnurk gevonden hè, maar tegen mijn eigen bomengezaag is niks te beginnen. En natuurlijk moet ik nog steeds minstens 6x per nacht 3 drupjes per keer plassen. En mijn rug doet pijn. En ik heb een dubbele kin. En had ik al gezegd dat ik dik ben? En mijn ringen en horloge passen niet meer. En ik kan alleen nog slippers aan. En ik heb nog maar 3 broeken die leuk staan. En mijn rokjes en jurkjes kan ik net zo goed doormidden knippen want met die dikke boomstammen eronder kan dat ècht niet meer. En en en....

Maar ik heb wel een lekkere vent. Dus.
*klaagmodus uit*


Om even vooruit te lopen op de feiten, zijn er een aantal gelieve-niet-op-deze-dag-te-bevallen data, die dus vermeden moeten worden. Of ik poep hem er effe voor deze data uit, of ik moet het maar even ophouden: 6 juni. Dan is mijn vader overleden. En 9 juni is hij begraven. Lijkt me niet dè dag om feest te gaan vieren. De 2e naam van ons beebje wordt trouwens een op zijn naam gebaseerde naam. Husby wou geen 2e en 3e namen, en voor mij hoeven doopnamen ook niet persé, maar ik vind het wel leuk om hem/haar naar mijn vader te vernoemen. Is hij er toch een beetje bij. Ook 10 juni moet vermeden worden. Dan is stiefzoon B. jarig. Mijn eigen zus is een dag vóór mij jarig, en zelfs dat was nooit echt leuk vroeger, dus de 10e moeten we ook zien te skippen. En eigenlijk kan ik van 10 tot en met 19 juni ook niet bevallen, want dan is de hele schoonfamilie in Italië op een bruiloft (waar wij eigenlijk ook bij hoorden te zijn. Maar we gaan dus niet. Mocht u zich dat afvragen).
Dus. Het wordt niet gemakkelijk. Wat ik dan weer wel een superdatum zou vinden, is 21 juni. Begin van de zomer en bovendien mijn vaders verjaardag.
Ja! Laten we het op de 21ste houden!

Ook mijn things-to-do-lijstje is gestaag aan het krimpen:

Het kamertje wordt dit weekend helemaal geschilderd. Afgelopen week zijn de klussers druk bezig geweest om de gipsplaten te bezetten en de deur erin te zetten. Het raam komt volgende week. Maar wij kunnen wel al verven. Starting tonight. Morgen en overmorgen de 2e en 3e laag. De meubeltjes zijn ook al geleverd dus maandag is alles af. En dan kan ik met de aankleding beginnen, joepie!!

Oh, en ziet u daar de lekkere behind van mijn klussende Manlief?





En nee, ik weet niet hoe het komt dat er allemaal witte vlekken op de foto staan...
Ik had ook geen zin om een nieuwe te maken. Dus u zult het ermee moeten doen.

Het geboortekaartje. Dat is een medeblogster in elkaar aan het knutselen as we speak . Ik hoop en verwacht dat het een superkaartje gaat worden! U krijgt het na de bevalling weleens te zien.

De geboortesuikertjes: sjek! Vorige week in elkaar gepriegeld door vriendin G. en mezelf. Ik had heel per ongeluk het geslacht verraden tegen haar, en als tegenprestatie moest zij mij helpen met de geboortesuikerdoosjes en –zakjes. Das het voordeel van een “gemengd” huwelijk, wij doen alle tradities van de 2 landen. Dus we drinken op z’n Belgs champagne met iedereen die in het ziekenhuis op bezoek komt (in België heb je zelfs een heuse koelkast op je kamer!), we eten op z’n Hollands beschuit met blauwe of roze muisjes en we geven, zoals het een goeie Belg betaamt, geboortesuikertjes. En we krijgen hééééle grote cadeaus van Belgse familie en vrienden. Want de Belgen doen niet moeilijk over een Euri meer of minder. Cadeaus van een paar 100 € zijn heel normaal. Yay!

De geboortelijst is gelegd (ook zo’n héérlijk Belgisch gebruik!) en gewijzigd en aangevuld en opnieuw gewijzigd en nu is hij helemaal klaar.

Kleertjes: in overvloed. Ik moet mezelf nu echt inhouden om niets meer te kopen, want voor hetzelfde geld is meneer of mevrouw dus een fors uit de kluiten gewassen baby en kan ik alle schattige maatjes 56 weggooien…maar ik ben echt helemaal koopziek als het op babykleertjes aankomt…

Verder moet ik alleen nog een paar first necessities kopen en dan zijn we volgens mij helemaal klaar voor de GROTE dag!

Ik heb er zooooo'n zin in om mijn kleine mannetje/meisje in mijn armen te houden!

Dikkie Dik en de mug

Alsof bepaalde lichaamsdelen nog niet dik genoeg waren, heb ik vannacht ook nog een close encounter met een mug gehad. En in plaats van een gaatje in mijn voeten te prikken zodat er misschien wat vocht terug uit zou kunnen lopen (blegh), heeft Mr. Mosquito (het moet wel een man zijn, die zoiets geheel zonder medelijden doet) nog een ander plekske gezocht. En gevonden.

Mijn linkeroog.

Dus nu heb ik niet alleen dikke voeten, dikke benen, een dikke kop, dikke armen, een dikke kont èn een dikke buik, maar ook nog een dik oog.

Halleluja.

Plofkop

Vroeger had ik les van Mevrouw W.
Mevrouw W. had last van veeeeel vocht in haar voeten. Ze droeg altijd lage pumps en haar vel stak dan 2 cm boven haar schoenen uit. Van die opgezette, dikke, beetje griezelige voeten. Zag er heel charmant uit allemaal. You get the picture?
Wij moesten altijd een beetje gniffelen om haar ontplofte voetjes en hoewel ze alleen dikke voeten had, kreeg ze al snel de bijnaam Mevrouw Plofkop.

En nu, 18 jaar later, word ik daarvoor gestraft:







I've turned into Mevrouw Plofkop !

En pijnlijk dat die voetjes zijn menschen! Ik heb met terugwerkende kracht medelijden met arme Mevrouw W. Sorry Mevrouw W. dat ik grapjes over uw voetjes gemaakt heb. Ik kan geen enkele schoen meer aan. En aangezien ik liever op blote voeten naar mijn werk zou gaan, dan dat ik Crocs of iets anders walgelijks aantrek, loop ik alleen nog op slippers. En zelfs die doen pijn.

Maar! Elk nadeel heb zo z'n voordeel.
Ik kwam deze week bij een vriendin en zij zei: "Mijn God wat zien jouw voeten eruit! Kom maar eens hier met die pootjes". En zo kreeg ik een heerlijke pedicure inclusief eelt raspen, massage (auw!) en nageltjes lakken van haar. Lief hè? Thanks G.!

20 april 19 uhm 86?

Ach wat leuk! Swiebertje is op mijn verjaardag begonnen! Of eigenlijk ben ik op Swiebertje z'n verjaardag begonnen trouwens...En Wim-Lex en Max hebben elkaar op mijn verjaardag ontmoet!









Gebeurtenissen op 20 april

Algemeen
1999 - Op Columbine High School in de Verenigde Staten schieten twee leerlingen 12 medestudenten en een onderwijzer dood. 24 anderen raakten gewond.
1999 - Tijdens een bezoek aan Sevilla bezoekt prins Willem Alexander een stierengevecht. Ook wordt hij die dag voorgesteld aan ene Máxima Zorreguieta.

Economie
2000 - De beursgang van Newconomy, het bedrijf van Maurice de Hond, levert 65 miljoen euro op.

Media en muziek
1934 - De bijna zesjarige Shirley Temple debuteert in de film Stand Up and Cheer.
1955 - Eerste aflevering van Swiebertje (met Joop Doderer in de hoofdrol) op de Nederlandse televisie.
1961 - De eerste stereo radio-uitzendingen, in de Verenigde Staten.
1963 - De NCRV-televisie zendt voor het eerst de serie I love Lucy van Lucille Ball uit.
1985 - We are the world van USA for Africa bereikt de eerste plaats in de Nederlandse Top 40. Het nummer blijft er zes weken staan.

Politiek
1653 - Oliver Cromwell ontbindt het Britse parlement.
1808 - Amsterdam wordt de hoofdstad van Nederland onder Lodewijk Napoleon
1924 - Turkije krijgt onder leiding van Mustafa Kemal Atatürk een nieuwe grondwet.
1990 - In Gdańsk (Polen) wordt Lech Wałęsa met een grote meerderheid herkozen tot voorzitter van de Poolse vakbond Solidariteit.
2006 - In België wordt een wetsontwerp om adoptie door mensen van hetzelfde geslacht mogelijk te maken goedgekeurd door de Senaat.

Religie
798 - Verheffing van het bisdom Salzburg tot aartsbisdom met vijf suffragaan-bisdommen. De kerkprovincie omvatte het huidige Beieren, Oostenrijk en grote delen van Hongarije, Tsjechië, Slowakije en Noord-Italië.
1917 - Benoeming van Eugenio Pacelli tot nuntius in Beieren.

Sport
1963 - Openingsceremonie van de vierde Pan-Amerikaanse Spelen, gehouden in São Paulo.
1992 - Bettine Vriesekoop wordt Europese kampioene tafeltennis.
2003 - Aleksandr Vinokoerov wint de 38ste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
2008 - In België wordt Standard Luik voor het eerst in 25 jaar landskampioen voetbal.
2008 - PSV wordt voor de 4e keer op rij landskampioen voetbal. Het is de 21e in de clubhistorie.
2008 - De Italiaan Damiano Cunego wint de 43e editie van de wielerwedstrijd Amstel Gold Race

Wetenschap en technologie
1862 - Uitvinding van het pasteuriseren door Louis Pasteur en Claude Bernard.

Sex Namechange

Toen ik op 16 weken aan de gyn vroeg: "is het nog steeds een (vul in: jongen/meisje)?" want op 12 weken had hij al het één en ander met een slag om de arm voorspelt maar kon het nog niet met zekerheid zeggen, zei hij "ja tuurlijk want een sexchange doen ze pas vanaf 30 jaar".

Pfieuw, wat een lange zin.

Anyway. Tis niet dat ons Jefke nu ineens een sexchange ondergaan heeft hoor maar hij is wel van naam verandert. Of hij heeft eigenlijk een paar naamkes bijgekregen.
Want zeg nou zelf: "Jefke" is wel een beetje alledaags hè. En het klinkt niet zo ehm....dynamisch. Onze Jef moest nodig een naam met meer Swung. Een naam die blijft hangen. Een wereldse naam. Een gewichtige naam. Een gedistingeerde naam. Een naam voor prinsen en prinsessen.

Dus menschen. Meet the New Jefke:

JEFKE CHERRY BLOSSOM

Pis- en snurkgezeik

Vannacht was een historisch dieptepunt op urineergebied. Tussen half 12 en half 4 heb ik maar liefst 11x gepiest. Ik kon de plasjes 20 minuten ophouden en moest dan, benen gekruist want anders ging het onderweg al mis, naar het toilet hòllen. En dan zou je denken dat ik dan 1 of 2 drupjes plas hè. Nou, nee dus. Hele emmers vol. In de wc dan hè want wij plassen
niet op emmers, mocht u dat soms denken. Ik snap niet waar het allemaal vandaan kwam! Na half 4 hield ik het wel tot 7 uur droog. Hoera!

Dus na 11 van die plasjes wil je terug in bed kruipen. Heeft je man van de gelegenheid gebruik gemaakt om languit en overdwars in bed te gaan liggen. Op z’n rug. En op z’n rug betekent dus snurken. Hard. Nou kunnen ze ’s nachts heel ons huis leeghalen en alles door onze slaapkamer over het bed naar buiten slepen maar meneer wordt er niet wakker van (wordt nog wat straks als ik eens een nachtje ga doorzakken en hij met de babyphone moet slapen). Nadat ik wat aan hem gepord en getrokken had draaide hij zich cosy naar me om (en op zijn helft van het bed, thank God) en lagen we face to face. En……snurkte hij vrolijk verder.

Hij had intussen wel een iets ander snurkritme ontwikkeld. In plaats van snurk snurk snurk deed hij nu snuuuuuurk pfffffff snuuuuuuurk pfffffff snuuuuuurk pffffff waarbij hij die pfffff steeds in mijn gezicht blies. Lekker. M’n haren wapperden in de wind bed (en ik heb kort haar, kun je nagaan). Omdraaien dan maar weer. Oordopjes in. Die bleven niet zitten. Nog maar eens porren dan. En toen hield het warempel op! Halleluja! Voor 3 minuten.

Nog eens 4 minuten later was het ineens 7 uur vanmorgen en kwam ik geradbraakt uit bed.

Moeteenbeetjebijslapenmorgenenovermorgen…

Prettig weekend allemaal!

Koffie koffie lekker bakkie koffie! (bij een boekie)

Dit heb ik nou altijd al eens willen doen:



Mijn buik als bijzettafel gebruiken.


En dit boekje moet je lezen! Zooo grappig! Van mijn zus gekregen. (ik kende Claudia de Breij trouwens helemaal niet! Is zij heel BN'ig in NL?)

Is er meer tussen hemel en aarde?

Ik heb het een beetje rustigjes aan gedaan deze week. En dus ook logswise. Dat kwam doordat we vorige week zaterdag onze 2 neefjes te logeren hadden en heel de dag druk druk druk met ze geweest zijn en zondag bij vrienden gingen klussen in hun nieuw gebouwd huis. Op zich heb ik me helemaal niet uit de naad gewerkt ofzo en heb wat deurpostenafplakwerk en broodjessmeergedoe gedaan en alleen op het laatst heb ik 2 muren geverfd, maar blijkbaar was zelfs dat al iets teveel van het goede, want ik heb er tot gisteren bijna constant harde buiken van gehad. En daar schrok ik toch wel een beetje van. En zo is het dan eindelijk tot Edje doorgedrongen dat ze het misschien toch wel wat rustiger aan moet doen, want dat ze inmiddels best wel een beetje veel zwanger is.

Dus deze week heb ik naast werken, niet veel anders gedaan dan slaapjes wanneer ik daar zin in had, boekjes lezen, uitgebreid ontbijten, 2x uit eten gaan, een wandelingetje met een koffietje halverwege, onze geboortelijst gaan kiezen (Dat is zo geweldig aan België! Iedereen koopt van je lijst wat JIJ mooi vindt en niet wat ze zelf mooi (en jij verschrikkelijk lillik) vinden) en meer van dat soort easy-does-it gedoe. En nu ben ik weer helemaal mijn heppie de peppie zelf!

Vandaag wil ik het eens met u hebben over voorspellende gaven.
Want weet u wat ik van de week tegenkwam? Een zelfgemaakt schilderij.

In mei 2009 deed ik -een beetje in een dip na jaren van IVF-shit en teleurstellingen- met mijn moeder en zusje een workshop 'schilderen met materiaal op doek'. Na die middag nam je je zelfgemaakte schilderij mee naar huis. Wij waren de enige 3 in de les en de schilderjuf vroeg bij binnenkomst of we wel of niet wilden chanten voor we begonnen. "Uhm...chanten....hmmm...nou doe maar niet". Al dat zweverig gezeik was niet echt aan ons besteedt. Zelf was ze wel behoorlijk zweverig trouwens.

We moesten de kleur kiezen waarin we ons die dag voelden (huh?) om mee te schilderen. "Sluit je ogen en voèl de kleur van je gemoed". Uhm. Ja. Maar ik voèl helemaal geen kleur! Toch kwam heel duidelijk de kleur paars voor mijn ogen cq. in mijn gedachten toen ik mijn ogen sloot. Was dat omdat ik paars gewoon een hele mooie kleur vind, of was dat echt de kleur van mijn gemoed die dag? Dunno...

Nadat we onze materialen gekozen hadden, begonnen we te knutselen op ons doek. Ik had echt geen idee wat ik moest maken en begon in het wilde weg papieren zakdoekjes-in-propjes te plakken. Ik hou van abstracte schilderijen en wilde niet echt iets maken met een bepaalde vooropgestelde vorm of betekenis. Na het geplak en geknip werd er geverfd en dit is het uiteindelijke resultaat:



Gewoon een schilderij. Zonder betekenis. We hingen onze schilderijtjes aan de muur zodat we er van een afstandje naar konden kijken en mijn zus zei: "weet je waar jouw schilderij op lijkt? Op een foetus!". De juf kwam weer binnenlopen, bekeek mijn schilderij en zei: "dat lijkt wel een embryo!". En inderdaad, ik zag het ook! Het was helemaal niet mijn bedoeling geweest, maar onbewust had ik dit gemaakt.

Na afloop van het schilderfestijn wilde ze nog iets met kaarten doen. Geen Tarotkaarten maar een ander soort voorspellende kaarten. Het enige wat ik me nog herinner van wat ze zei, is dat ik zwanger zou worden. Dat was ook het enige wat ik wilde weten trouwens. Het was ook de reden dat mijn onderbewuste dat schilderij had gemaakt, zei ze. Hoewel ik dolgraag wilde geloven dat haar voorspelling uit ging komen, was ik sceptisch. Ik was namelijk al bij veel glazenbollenkijkers geweest en ze zeiden allemaal dat ik een kind ging krijgen. 2 zelfs. En dat dat in november ging gebeuren. Of in maart. Of volgende maand. Maar telkens kwam er niets van uit.

In december 2008 was ik ook bij een Tarotkaartenmevrouw geweest. Op aanraden van een IVF-vriendinnetje bij wie haar voorspelling al 2x uitgekomen was. Als je IVF doet, zoek je steeds bevestiging dat het 'ooit' een keer gaat lukken. Als je maar weet dat je dan-en-dan zwanger wordt, dan hou je het beter vol. En ook al geloof je maar de helft van wat ze zeggen, toch hou je je vast aan hun voorspelling van een zwangerschap. Want dat wil je uiteindelijk zo graag.
Ik ging dus naar deze vrouw en moest 30 kaarten (geloof ik) trekken en in die volgorde op tafel leggen. Ze draaide ze één voor één om en al heel snel zei ze "en er komt ook een zwangerschap aan. Over 6 tot 8 maanden".

Er kwam nog van alles en nog wat waarmee ik u niet ga vervelen, en aan het eind vroeg ze of ik nog kaarten wilde trekken voor andere mensen. "Voor mijn moeder en mijn 2 zussen graag" zei ik. Bij mijn moeder zei ze dat ze ons na haar verhuis (die nu over 2 maanden is!) versteld zou laten staan door een bepaalde cursus te gaan volgen. "Bijvoorbeeld een computercursus". Nou heeft mijn moesje heel veel hobbies en doet ze ook geregeld een cursus, maar MIJN moeder en computers? HAHAHHAHAHAHAAAA.
Bij mijn oudste zus vroeg ze of zij ook bezig waren met een huis zoeken/kopen ofzoiets (zoals wij) want ze zag een notaris en papierwerk enzo. Ook dat kon ik niet thuisbrengen.

Diezelfde avond ging ik naar mijn moeder en vertelde het hele verhaal. En wat zei ze? "Maar ik ga een computercursus doen hoor, als ik in mijn nieuwe huis woon!!!". En toen ik over mijn zus en die notaris vertelde, zei ze: "Nou, K. wou jou vanavond bellen want ze gaan volgende week naar de notaris om een voogd voor L & S aan te wijzen, en ze willen jou vragen".

9 maanden na dat gesprek werd ik zwanger. Ik ben intussen voogd over mijn 2 neefjes en mijn moeder gaat een computercursus doen.

Heeft u ook weleens een uitgekomen voorspelling gehad? Of gelooft u in voorspellende gaven? Is er meer tussen hemel en aarde? What ya think?