Happy Halloween!

Nog 1 blogje over Halloween, en dan stop ik. Promise.

Vandaag laat ik u mijn Halloween-baksel zien dat ik vorige week voor het schoolfeest maakte.
De ouders maakten allemaal iets lekkers en dat werd dan tijdens het feest verkocht, om de schoolkas wat te spekken.

Ik maakte scary fingers. Of dat was toch de bedoeling. Ze kwamen een bietje dikskes uit de oven, maar dan heb je wel meer om van te smikkelen, toch? Voor de rest vind ik ze helemaal geslaagd, met die nagel en dat bloed. Niet bedacht door mijzelf trouwens hoor, heel Pinterest staat er vol mee!

Geweldig trouwens, als je in de krochten van je kast een bord vindt dat helemaal toepasselijk is!

En omdat ik probeer om wat minder suiker te gebruiken tegenwoordig (maar daar faal ik grandioos in. Eens een zoetekauw altijd een zoetekauw volgens mij. Ik ben gewoon gedoemd) heb ik voor het eerst koekjes met Stevia ipv suiker gebakken! Hieronder het recept. Kunt u ook eens ongegeneerd zoveel schransen als u maar wilt!

Ingrediënten

• 40 gram Stevia
• 3 eetlepels karnemelk
• 2 eetlepels zonnebloemolie
• 280 gram bloem
• 100 gram boter (kamertemperatuur)

Bereiding

Verwarm de oven voor op 200 °C.

Los de Stevia op in de karnemelk. Giet de karnemelk en de olie bij de bloem. Kneed het mengsel samen met de boter tot een mooi deeg. Draai balletjes van het deeg en druk deze in de vorm van een koekje.

Bak de koekjes in circa 20 minuten goudbruin.

Smakelijk!

Heeft u nou zelf ook een geweldig suikervrij recept voor koekjes, taart, cake en allerlei ander lekkers, hou u dan vooral niet in in de comments!

Het verdomde nachtkastje

Vraag me nooit om bij u te komen behangen. U gaat u dat uw leven lang beklagen. I suck at behangen. Daar ben ik zelf ook vandaag pas achtergekomen, want zelfs op mijn middelbare leeftijd had ik nog nooit 1 strook behang tegen een muur geplakt. En de kans is groot dat ik het ook nooit meer zal doen. Exit plan om Lola's kamer zelf te gaan behangen.

 

Vroeger heb ik wel vaak geholpen met behangen. Mijn moeder is er namelijk wel een kei in. Maar mijn behangervaring van toen ging niet verder dan lijm smeren en stroken aangeven. En het zag er altijd zo gemakkelijk uit als mijn moeder het deed. Kloddertje hier, kloddertje daar, plak, veeg, klaar!

 

Nou beste lezertjes, ik kan u vertellen: behangen, daar moet je voor gestudeerd hebben!

 

Het zit zo. Ik kocht in de Kringloop een alleraardigst nachtkastje voor Lola's kamertje.



Nadat dat eerst maanden ongeschildered in de weg had gestaan -want zo gaat dat bij mij. Hopelijk bij u ook?- verfde ik het kastje petrolblauw.

 

De binnenkant wilde ik 'behangen' met een leuk Petit Pan papiertje. Ik kreeg van de buuf een half potje Décopatch -want supergoed en zelf niet meer nodig- en ging aan de slag. My God, heb ik even spijt dat ik dat verdomde kastje niet gewoon helemaal geverfd heb!?! Het bleef òf niet plakken, òf er kwamen allemaal bubbels op.

Ik begon met het deurtje, wat wellicht al niet zo slim was, gezien mijn non-ervaring op behangersvlak, en het feit dat dat deurtje het eerste is wat je ziet als je het kastje opentrekt èn ook omdat er een 'golfje' in het deurtje zit. Dat papier rukte ik er dus maar weer terug af en begon opnieuw, dit keer aan de binnenkant. En ik dacht er eerst eens over na, in plaats van als een kip zonder kop beginnen te plakken zoals bij het deurtje.

Ik heb echt alles geprobeerd: papiertje inpappen en dan plakken, kastje inpappen en dan het droge papiertje ertegen, wrijven met een doek, trekken met een aftrekker, vloeken, niks hielp. Bubbels bubbels, bubbels.

Anyway, ziehier het verkrachtte beplakte kastje. Waar ik stiekem -en van een afstandje gezien- toch best blij mee ben!

Ik kocht ook een leuk beestje voor d'rop.

 

Ik heb dat kastje ook een beetje gekocht met het oog op De Grote Organisatie. Van de biebboeken, -dvd's en -luister c.d.'s deze keer. Er is namelijk al eens een bieb-dvd-hoesje spoorloos kwijgeraakt (en echt nooit meer boven water gekomen?!?) omdat al die dingen overal en nergens door het huis verspreid lagen. En nu zit alles mooi bij elkaar.

 

Update:
Bovenstaande schreef ik meteen nadat ik het hele handeltje behangen had. Totally frustrated.
Maar wat bleek na 2 uur drogen en waar ik helemaal heppiedepeppie van werd?!? Zo goed als alle bubbels waren weggetrokken!!! Yay! Toen heb ik maar weer nieuwe foto's genomen van het nieuwe --veel betere- resultaat en die ziet u hierboven. Ahja.

Halloween knutsels

Vorige week ging ik een dagje knutselen in Lola's klasje. Lekker fröbelen voor Halloween.

Ik had een heel Pinterest-bord met allerlei Halloweenknutsels aangemaakt en ik stuurde een aantal ideetjes door naar de meester. We kozen samen om vleermuizen en skeletten te maken met de kids en ook nog een groot spookjeskunstwerk van alle kindjes samen. 

Het was zò leuk! De 4-jarigen waren zo enthousiast en Lola was megatrots dat haar mama kwam helpen in de klas! 

We zijn nog net op tijd voor Halloween, dus misschien wilt u ook nog wat knutselen met uw kids in de vakantie? Hieronder een paar ideetjes. Ik ga er in ieder geval nog een paar maken met Lola!

Source

Source (en nog een heleboel andere Halloweenknutsels)

Source

Source

Source

Source

Source

Source

En nog een heleboel andere knutsels:

Source

Source

Source

Enjoy !!!

Halloween!

Een tijdje geleden vroeg Lola wat Halloween precies was. Dus we vertelden over pompoenen, heksen spinnen, vleermuizen, spinnenwebben, dracula's en spoken. En wat die allemaal deden. Heel griezelig allemaal. 

Die nacht had ze een nachtmerrie. Over spinnen en spinnenwebben. Haar bed zat er helemaal vol mee. Spinnenwebben hingen aan de muur en spinnen liepen in haar bed. Whoops...

Ze sliep die nacht tussen ons in en de volgende dag wist ze wat ze wilde worden met Halloween op school: een heks. Maar spinnen vond ze toch ineens ook wel best interessant. Een spinnenheks moest het dus worden.

Kort daarna ging ik een dagje naar London en ik vond in een winkeltje een spinnendiadeem. Met hele lange poten en ogen die gevaarlijk rood knipperden en al. Superduper!! Uiteraard was de batterij van die ogen net leeg op de ochtend dat ze haar kostuum aan moest naar school (en ik had geen andere), maar dat mocht de pret niet drukken. 

Het kostuum maakte ik toen we een naaidagje deden met onze übergezellige Ge(s)tikte Wijven bende. Eigenlijk had ik niet echt een plan toen ik aan dat kostuum begon, dus ik deed maar wat. Eerst maakte ik een lange jurk van een verlengd SVDHZ-basispatroontje. En ik tekende een mouwtje dat wijd uitliep. Want dat hebben heksen hè? Ja, dat hebben ze.

Ik had veel zwarte en rode tule gekocht en stikte dat laag voor laag tussen een lange band, die ik van de jurkstof geknipt had. De rok en jurk zijn dus apart. Het leek me niet echt lekker om die stugge tule op je blote vel te voelen, dus de jurk moest eronder. 

Thuis naaide ik her en der nog een spinnetje op jurk en rok en ik plakte ook nog een zwarte rat op een bezemsteel. Ja, dat is een bezem ja. Of dat dacht Lola toch. Ze wou ab-so-luut deze hebben en niet een echte houten heksenbezem, dus....

De ochtend van Halloween-op-school hadden we nog even een stressmomentje want ze durfde haar jurk niet aan te trekken!! Ze vond hem eng! Uiteindelijk overwon ze haar spinnenangst dan toch en heeft ze alles de hele dag op- en aangehad. Zelfs de bezem ging geen moment uit haar hand.

Op weg naar school zei ze: 'Mama, al die mensen (op straat) denken dat ik een echte heks ben hè, maar ik ben eigenlijk maar een gewoon kindje!' ;-))) 

Kraamcadeautjes

Een nieuw baby'tje, wat is er schattiger dan zo'n klein hummeltje, vers uit de oven?!

We gingen naar een kraamfeestje en je kunt daar niet met lege handen aankomen natuurlijk, want ons cadeau van de geboortelijst was rechtstreeks naar de ouders gegaan na de geboorte.

Dus ik maakte 3 snelklaar projectjes, want het was *uiteraard* weer de allerlaatste minuut dat ik eraan begon. 

Het eerste cadeautje was een gekocht rompertje waar ik de naam van de newborn op flockte. En een snorreke. Want dat matcht bij het tweede en derde cadeautje.

En omdat ik geen bruine flockfolie had, moest ik een rode snor op de romper doen, dus heb ik de binnenkant van het luierzakje.....

 .....ook in het rood gedaan.

Ik vind dat wel iets raars, dat luierzakje. Was de eerste keer dat ik dat maakte, en hoewel het poepsimpel was om te maken, klopt het precies niet helemaal. De ene velcro moest op 4 cm en de andere op 6 cm (ofzoiets)?!?! En het zit dus een beetje raar dicht daardoor. Iemand daar ervaring mee??

Dit snorrenstofje lag al even in mijn kast en had ik speciaal 'voor de mannen' gekocht. Zo dikwijls maak ik niet iets voor de mannen, maar als ik dan iets moest maken, had ik geen mannenstof. Ik geloof dat snorren inmiddels wel alweer op z'n retour zijn, dus ik loop een beetje achter....Naja, ik vind ze nog steeds leuk! 

Het slabje tekende ik over van een bestaand slabje en de kamsnaps zijn in de kleur van de achterkant. 

Ja en die vlekken hieronder hè!? Dat waren chocomelvlekken die De Meneer er nèt voor vertrek op gemaakt had toen hij een nieuw pak opentrok. En mijn cadeautje lag te wachten op de keuken om ingepakt te worden. Grrrrr. Gelukkig gingen de vlekken er nog uit. 

De Grote Organisatie deel 1 – De Handtassen

Ohhh handtassen. Wat ben ik er dol op!! Het liefst heb ik bij elk kledingstuk een matching handtas. En eigenlijk, nu ik er zo over nadenk, heb ik dat ook zo ongeveer. Maar toch wil ik er steeds weer nieuwe bij. Leuk toch? Ja, heel leuk, behalve als je ze fatsoenlijk wil opbergen. Is Niet Te Doen! Er zijn grote en kleine bij dus het is geen mooi rijtje, ze vallen om, en na verloop van (zeer korte) tijd ligt het netjes geordende plankje tassen, op en onder en door elkaar.

En dat willen we niet meer hè? Nee, dat willen we niet meer.

Dus er moest een oplossing komen voor die plank in de berging èn die plank in mijn kleerkast , waar mijn handtassen nu wonen. En dit was een moeilijke, echt, want waar kun je zoveel tassen nou eens opbergen dat niemand er over valt en waar ze niet in de weg staan? Ik bedacht een oplossing en ik vind hem close to geniaal, al zeg ik het zelf. Misschien esthetisch niet de beste oplossing, maar oh zo handig!

Een tijdje geleden bedacht ik dat ik de binnenkant van de deuren van mijn 2 bergingen en mijn waskot, en die van mijn keukenkastjes, ook moest gaan benutten. En ook de kale muren trouwens, waar geen opbergrekken tegen staan. Dat staat mooi opgeruimd, als alles naar boven hangt, en je hebt bovendien een mooi overzicht. En ook nog eens meer plaats voor nog meer rommel. Dus dat gingen we ook doen met die tassen.

Maar eerst zou ik misschien best al die tassen eens uitmesten, want My God wat bewaar ik toch allemaal?!? Ik had zoooo geen zin in dit uitmestklusje, maar wat moet dat moet, dus ik begon er maar gewoon aan. Misschien moet dat trouwens maar mijn mantra worden voor deze hele organisatie-shit:  ‘Begin er gewoon aan, begin er gewoon aan, begin er gewoon aan, begin er nou gewoon aan!!!’

Ik gooi even alle rotzooi die uit mijn tassen komt, voor u op een hoop. Kijk en huiver:

Als ik deze stapel rommel zo zie, vraag ik mij een paar dingen af:

1) Waarom bewaar ik bonnetjes van dingen die al 7 maanden geleden gekocht zijn? Waarom hou ik sowieso bonnetjes bij? Want de meeste zijn van de supermarkt en ik ben nog nooit terug gegaan naar een supermarkt om iets te ruilen, dus de kans dat ik dat ooit ga doen is klein. Weg met die handel dus voortaan!!
2) Tampons gebruik ik toch maar 1x in de maand? En hoeveel gebruik ik er dan op een dag? Vast geen 34. 
3) Kan ik papieren zakdoekjes niet gewoon weggooien na gebruik?
4) Is 1 pen per tas niet genoeg?
5) Hoort kleingeld niet gewoon in een portemonnee?
6) Heb ik echt van èlke winkel waar ik ooit koop, een klantenkaart nodig?
7) 1 broodkaart is ruim voldoende. Als je er 6 gebruikt kom je nooit aan je gratis brood.

Naast de gewone dingen die in een tas horen te zitten, vond ik: 18 pennen, 5 potloden, €21,73 en 1,25 Pond aan kleingeld, 34 tampons, oorbellen waarvan ik het bestaan al niet eens meer wist, elastiekjes en haarclipjes om een heel weeshuis mee te bevoorraden, pepermuntjes en kauwgom, business cards van mensen waar ik nog nooit van gehoord heb, loonbrieven en maaltijdcheques. 

Nadat ik alle bonnetjes, to-do lijstjes die ik toch nooit gedaan heb, omhulsels van pennen waar allang geen pen meer in zat, rondslingerende kauwgoms, vastgeplakte snoepjes, kruimels, opgefrommelde papieren zakdoekjes, een agenda van vorig jaar, en wat al niet meer, weggegooid had, ging ik verdelen. Wat wil ik nog in mijn handtas en wat niet? Ik hield een stapeltje over van items die ik dagelijks nodig heb. En die ik ook dagelijks verhuis van tas naar tas. 

Zonnebril, pepermuntjes, klein boekje+pen, kaarten, portemonnee, maaltijdcheques, make-up en agenda 

(en mijn telefoon natuurlijk, maar die had ik in mijn hand voor de foto)

Dat moest op een handiger manier gebeuren dan alles los van tas naar tas te gooien, dus:

Enter: de bagdivider.

Kent u ‘m? GE-WEL-DIG! U stopt al uw benodigdheden in aparte vakjes en vindt alles terug! Nooit meer zó lang naar je telefoon moeten zoeken, tot hij stopt met rinkelen voordat je kon opnemen. Nooit meer snelsnel iets moeten noteren en geen pen vinden (terwijl je er toch echt minstens 5 in je tas hebt zitten). Nooit meer met een volle kar aan de kassa staan en de kassière (en de 16 mensen achter je) maar laten wachten omdat je je portemonnee niet vindt. En je bonuskaart ook niet.  Nooit meer zoeken naar je sleutels.

Want alles heeft een apart vakje! Is dat niet fantastisch?! Maar het meest geweldige is dat u zo die hele bag uit de ene tas en in de andere tas kunt overhevelen. Dus u mist nooit dat boekje met klantenkaarten omdat dat nu toevallig net in die oranje tas zit. U staat ook nooit meer met een rood hoofd in een winkel zonder portemonnee omdat u die nou net vergeten bent over te laden. En u heeft ook altijd uw zonnebril bij, want die zit netjes in het linkervoorvakje van je divider.

Ik kocht mijn bagdivider op Groupon, maar zag (te laat uiteraard) dat ze 'm ook hebben op Aliexpress, en daar is 'ie natuurlijk veel goedkoper. 

Dus. Zo zag mijn plank met tassen in de berging er tot nu toe uit. Niet echt overzichtelijk en al helemaal niet netjes:

Nadat al die tassen uitgebaggerd waren, heb ik De Meneer aan het werk gezet. Ik kocht 3 kapstokken bij Ikea, met elk 5 grote en 5 kleine haken eraan, en hij heeft die naast elkaar opgehangen in de berging, een stuk boven ons hoofd (ons huis heeft muren van 4 meter). 

Ik stap zelfs even op een opstapje om erbij te kunnen, maar alle tassen hangen dus boven je hoofd, je kunt er gewoon onderdoor lopen en alles hangt overzichtelijk naast elkaar. En uit de weg. Op een muur die anders niet gebruikt werd. Win-win!

Kijk nou eens hoe netjes!? En weet je wat ook handig is: als er na verloop van tijd weer allerlei troepjes in je bagdivider komen (en dat gebeurt, trust me), hoef je maar 1 tas uit te mesten, en geen 27!

Zo, dat is al één taakje opgeruimd! 

En hoe bergt u uw handtassen op?

Lees hier meer over De Grote Organisatie.

Ik ben er maar gewoon aan begonnen.....

Jarenlang ben ik een beetje jaloers geweest op mensen die ergens in uitblinken. En nog steeds eigenlijk. In sport, in creativiteit, in het op rolletjes laten lopen (en dan ook nog zonder gezeur en gezaag van de medebewoners) van hun huishouden, en noem maar op. Ik had zo graag gewild dat ik ook ergens goed in was. De beste misschien wel. Maar dat gebeurde nooit. Ik was overal altijd middelmatig in. Niet slecht, maar zeker ook nooit een hoogvlieger.

Maar ik heb nu dus ontdekt dat ik ook een talent heb! Jahaaa. En het zou zomaar eens kunnen dat ik daar de beste van heel Antwerpen en omstreken in ben! Wat zeg ik? Van heel België!

Ik ben nl de allerallerallerbeste in troep maken! En in het overzicht verliezen. En in het niet kunnen organiseren. En in mijn huishouden in de soep te laten draaien. Zo, dat zijn zomaar 4 talenten in 1! Had u niet gedacht hè?!

Hoewel ik natuurlijk uitermate trots ben op deze dubieuze talenten, komt het toch dagelijks regelmatig voor dat ik vol afgunst op Pinterest zit te kwijlen bij geweldig nette craftrooms, bij supergeorganiseerde huizen en bij mensen die de ruimte die ze hebben, zo slim inrichten dat ze zelfs plaats over hebben.

Ik heb nooit plaats over. Ik heb ook geen georganiseerde craftroom. En ik heb al zeker geen orde in mijn huis. Noch in mijn hoofd.

En dat moet veranderen!
De laatste maanden ben ik wat afwezig geweest op dit blog, en dat had er alles mee te maken dat ik aan het organiseren was. Eerst lange tijd alleen maar op Pinterest (getuige mijn 1001 organisatie-boards) en in mijn hoofd, maar uiteindelijk heb ik dan toch mijn wanordelijke handen uit de mouwen gestoken en ben ik zowaar beginnen ORGANISEREN! Jawel. En ik heb er nog plezier in ook!

Nou is dat niet gemakkelijk, organiseren, voor iemand die daar totaal geen kaas van gegeten heeft. Want waar moet je beginnen? Hoe ga je het doen? En er moet toch een soort van systeem in zitten? Nou gebruiken alle mega-organiseerders veel dozen en labels, daar ben ik intussen wel achtergekomen, dus dat ging ik dan ook maar doen.  En verder ben ik er maar gewoon aan begonnen en we zien wel waar het schip strandt.

In de komende weken maanden ondefinieerbare tijd die ik nodig heb om mijn huis min of meer op orde te krijgen, zal ik u regelmatig verblijden met foto's van iets opgeruimds in huis. Iets kleins of iets groots. Om mezelf te stimuleren, om mezelf eraan te herinneren hoe het was (en nooit meer moet worden) en misschien zelfs wel om andere sloddervossen ook aan te zetten om hetzelfde te doen! Ik ben me ervan bewust dat ik met de 'voor' foto's soms heel erg met de billen bloot zal gaan, want u gaat alle ongecamoufleerde hoeken van mijn huis zien, maar so be it.

Vandaag een eerste sneak peek in mijn naaikamer, a.k.a. De Groote Zwijnenstal. Ik ben er nog heel druk aan bezig, dus op het uiteindelijke resultaat moet u nog een tijdje wachten, maar ik ga wel al een klein tipje van de sluier oplichten. Tadaaaaa:

En daar ben ik nou eens trots op! 

Gelieve al uw complimenten en aanmoedigingen in de comments te deponeren aub.

En ook uw organisatietips!!!